فیلم‌های زوج پلیس هم مانند فیلم‌های کمدی رمانتیک، پستی و بلندی عاطفی آشنایی دارند: “نمی‌توانم تحملت کنم… متنفرم از این‌که مجبورم کنار تو باشم… بسیار خب، شاید آن‌قدرها هم بد نباشی… هی، ما چیزهای مشترک زیادی داریم… می‌دانی، در اعماق وجودمان ما تفاوت زیادی باهم نداریم… فکر ‌کنم تو را دوست دارم.” البته این جمله‌ی آخر در بسیاری از فیلم‌های زوج پلیسی به زبان آورده نمی‌شود، اما به مخاطب چنین القا می‌شود — کسانی که در این فیلم‌ها تشکیل یک زوج را می‌دهند در ابتدا به نظر می‌رسد که با هم هم‌خوانی ندارند، اما در ادامه برای هم احترام قائل می‌شوند و عشق افلاطونی به هم‌دیگر پیدا می‌کنند. زوج‌های فیلم‌های زوج پلیسی هم‌دیگر را نمی‌بوسند، اما شاید بزن قدش مردانه‌ای داشته باشند.

همچنین بخوانید:
۱۰ تا از نابغه‌ترین کاراکترهای سریال‌های تلویزیونی

در ادامه به بررسی ۱۵ فیلم زوج پلیسی برتر تاریخ می‌پردازیم:

۱۵. The Nice Guys ۲۰۱۶

در این فیلم راسل کرو طرف عضلانی و قدرتی این زوج است و رایان گاسلینگ کارآگاه خصوصی است که تقلای زیادی در کار خود می‌کند و دختر شیرینی دارد. آن‌ها باهم تیم می‌شوند تا یک دار و دسته‌ی مافیایی فیلم‌های مستهجن را گیر بیاندازند. این فیلم طنز ظریف و دلنشینی دارد، اما کمی خسته‌کننده است. از تماشای آن متوجه خواهید شد که در ابتدا قرار بوده یک سریال تلویزیونی باشد، و مخاطب را در آرزوی ادامه‌ی آن، رها می‌کند.

۱۴. Hot Fuzz ۲۰۰۷

آنجل یک پلیس اهل لندن است که طوری زندگی می‌کند که گویی داخل یکی از فیلم‌های جری بروک‌هایمر است. باترمن یک پلیس خنگ در یکی از شهرهای کوچک است که ترجیح می‌دهد فیلم‌های بروک‌هایمر را تماشا کند تا این‌که خودش درگیر تیراندازی یا تعقیب و گریز شود. در این فیلم این زوج کنار یکدیگر قرار می‌گیرد و لذت اصلی، تماشای آن‌هاست که در دو طرف متضاد طیفی که می‌توان برای یک افسر پلیس تصور کرد، قرار دارند.

۱۳. The Rock ۱۹۹۶

این فیلم معروف مایکل بی وقتی اکران شد که نیکلاس کیج در حال تغییر از یک بازیگر برنده‌ی جایزه‌ی ترک لاس وگاس، به یک ستاره‌ی بزرگ اکشن بود. او یک مامور اف‌بی‌آی است که با یک جاسوس سابق به نام میسون (با نقش‌آفرینی شان کانری)، کسی که تنها فراری از زندان آلکاتراز است، تیم می‌شود. در این فیلم این زوج باید به زندان آلکاتراز نفوذ کنند تا جلوی سربازی (با بازی اد هریس) که می‌خواهد چند گروگان را بکشد و سلاح‌های شیمیایی خطرناکی را در سان فرانسیسکو آزاد کند، بگیرند. کیج در آن زمان گفته بود: “وقتی بچه بودم، فیلم‌های کانری را تماشا می‌کردم و با خود فکر می‌کردم که هر مردی باید مانند او باشد.”

۱۲. Supercop ۱۹۹۲

این فیلم اصولا «داستان پلیس ۳» است — مجموعه فیلم‌های جکی چان به شش قسمت می‌رسیدند — و به لطف حضور مایکل یئو (که در تیتراژ از او به عنوان مایکل خان نام برده می‌شود) تا به حال بهترین آن‌هاست. او در کاریزماتیک بودن و اکشن پا به پای جکی چان می‌آید و گاهی از او فراتر می‌رود. مانند تمام فیلم‌های جکی چان که در دوره‌ی اوج او ساخته شده‌اند. آن‌چه بعد از تیتراژ می‌بینیم به اندازه‌ی خود فیلم تماشایی است، اما نکته‌ای که در مورد این فیلم به چشم می‌خورد این است که چان، و کل فیلم، چقدر با حضور یئو جان تازه‌ای گرفته‌اند.

۱۱. Kiss Kiss Bang Bang ۲۰۰۵

شین بلک پادشاه فیلم‌های زوج پلیسی است، بنابراین عجیب نیست که وقتی اولین تجربه‌ی کارگردانی خود را به سرانجام رساند، نویسنده‌ی فیلم‌نامه‌ی او پی کار خود رفت. اما در «بوس بوس، بنگ بنگ» او به یک پیچش جالب رسید، در این فیلم رابرت داونی جونیور — پیش از آن‌که در نقش آیرون من بازی کند — در نقش هری، یک دزد اهل سواحل شرقی آمریکا است که پس از خراب شدن نقشه‌ی یکی از دزدی‌هایش از دست پلیس فرار می‌کند و سرانجام وارد یک تست بازیگری می‌شود، که قرار است در آن نقش یک کارآگاه را بازی کند. هری به زودی به لس آنجلس فرستاده می‌شود تا یک پلیس واقعی به نام پری (با بازی وال کیلمر) را زیر نظر بگیرد، تا بتواند با جزئیات نقش خود آشنا شود.

۱۰. The Other Guys ۲۰۱۰

چند سال پیش از آن‌که کارگردان آدام مک‌کی جایزه‌ی اسکار را برای «رکود بزرگ» برنده شود، اولین تلاش خود در مورد فسادهای بزرگ وال استریت و بی‌عدالتی در سیستم اقتصادی را با این فیلم به انجام رساند. اما این دلیل اصلی به خاطر ماندن «اون‌یکی‌ها» در ذهن مردم نیست، آن‌ها احتمالا بیشتر ویل فارل و مارک والبرگ را به خاطر دارند که در یک زوج ناهماهنگ سر از یک توطئه‌ی تاریک در می‌آورند. «اون‌یکی‌ها» هرگز از طرف جامعه به اندازه‌ی کارهای مشترک قبلی مک‌کی و فارل مورد توجه قرار نگرفت، اما با تمام احترامی که برای «گوینده» و «شب‌های تالادگا» قائلیم، این فیلم را می‌توان پا به پای آن‌ها خنده‌دار و سرگرم‌کننده دانست. «اون‌یکی‌ها» را می‌توان نمایشی از حماقت و خنگ بودن پلیس‌های دست و پا چلفتی دانست، و حضور کوتاه ساموئل ال. جکسون و دواین جانسون به راحتی و در زمان کوتاهی این فضا را در فیلم ایجاد می‌کند.

۹. Miami Vice ۲۰۰۶

بسیاری از پلیس‌های دنیای سینما در ابتدا شخصیت‌های خنگی هستند، اما کراکت و تابز «میامی وایس» از همان ابتدای فیلم یک زوج هماهنگ‌‌اند. نویسنده و کارگردان این فیلم، مایکل مان، ما را به دنیای قاچاقچیان مواد مخدر، تبه‌کاران و کلوب‌های پر از چراغ‌های نئون می‌برد. این فیلم که بر اساس سریالی از دهه‌ی ۱۹۸۰ ساخته شده است، باعث می‌شود تا این بحث داغ بالا بگیرد: آیا این یک ترکیب نامفهوم از اعمال قانون، ترحم به خود، و چندین تصویر درهم و برهم دیگر است؟ یا همان‌طور که بیلگه ابیری از والچر در سال ۲۰۱۵ آن‌را توصیف کرد، این فیلم تنها ” یک رویا” است — که با هوشمندی و ظرافت، و رقص تصاویر و صداها، درام جنایی را به توهم‌آمیزترین جوهره‌اش تبدیل می‌کند؟ ما خوانش دوم را ترجیح می‌دهیم در حالی‌که نگاه اولی را هم مد نظر قرار داده و جایگاهش را محفوظ می‌دانیم.

۸. ۲۱Jump Street ۲۰۱۲

معمولا در فیلم‌های زوج پلیسی یکی از طرفین شخصیت جذاب است و طرف دیگر نیست. اما چه می‌شود اگر این جایگاه‌ها در طول فیلم تغییر کند؟ این یکی از تکنیک‌های جالب کارگردان‌ها فیل لرد و کریستوفر میلر در این فیلم اقتباسی است که بر اساس یک درام تلویزیونی دهه‌ی ۱۹۸۰ ساخته شده است. در این فیلم جونا هیل و چنینگ تیتوم در نقش افسران پلیس بازی می‌کنند که در لباس مبدل وارد یک دبیرستان می‌شوند تا یک توزیع‌کننده‌ی مواد مخدر را دستگیر کنند. وقتی آن‌ها نوجوان بودند شخصیت جنکو با بازی تیتوم در مدرسه بسیار محبوب بود، و شخصیت اشمیت با نقش‌آفرینی هیل همیشه مورد زورگویی قرار می‌گرفت، اما آن‌ها در ادامه‌ی فیلم درمی‌یابند که دبیرستان — و در کل فرهنگ غالب — نسبت به آن دوران تغییر زیادی کرده است، و حساس بودن اشمیت بیشتر مورد توجه و ستایش قرار می‌گیرد تا غرور و کله‌شقی جنکو.

۷. Men in Black ۱۹۹۷

“این بچه بامزه است. خیلی خیلی بامزه است.” این ارزیابی تامی لی جونز از هم‌بازی‌اش در «مردان سیاه‌پوش» بود، که آغازگر دوران اوج ویل اسمیت محسوب می‌شد. البته تکنیک زیرکانه‌ی این فیلم علمی-تخیلی اکشن کمدی، که با اقتباس از کتاب‌های کمیک ساخته شده بود، این بود که هر زوج اصلی آن بامزه و خنده‌دار بودند، اما هر کدام به روش منحصر به فرد و کاملا متفاوت خود. اسمیت و جونز در نقش ماموران جی و کی، ترکیب دلنشینی از المان‌های فیلم‌های زوج پلیسی بودند — جی پر هیاهو و نمایشی بود، اما کی باوقار و سنجیده — اما حتی وقتی که این زوج در فیلم آب‌شان در یک جوی نمی‌رفت، هماهنگی دو بازیگر با یکدیگر کاملا مشهود بود.

۶. ۴۸Hrs. ۱۹۸۲

شاید بتوان این فیلم را اصیل‌ترین اکشن کمدی در میان فیلم‌های زوج پلیسی هالیوود دانست. در این فیلم والتر هیل در حالت عصبی مخصوص خود نقش‌آفرینی می‌کند. «۴۸ ساعت» برگ برنده‌ای داشت که هیچ فیلم زوج پلیسی دیگر نمی‌توانست آن‌را بازی کند: ادی مورفی در اولین تجربه‌ی سینمایی خود، جوان ۲۱ ساله که پر از انرژی کمدی است، به حدی که قاب تصویر به زحمت می‌تواند آن‌را در خود جای دهد. نیک نولتی نمایش چشم‌نوازی را به اجرا در می‌آورد، اما این فیلم مورفی است: او اساسا بازیگر نقش مکمل است، اما این فیلم از ابتدا تا انتها درباره‌ی اوست. بقیه‌ی فیلم‌های او تا بیست سال بعد از آن هم، چه خوب و چه بد، به همین منوال بودند.

۵. Lethal Weapon ۱۹۸۷

هر کدام از فیلم‌های مجموعه‌ی «اسلحه مرگبار» را که می‌خواهید انتخاب کنید، اما ما «اسلحه مرگبار» اصلی را انتخاب خواهیم کرد، که تاریک‌تر، ترسناک‌تر و ناراحت‌کننده‌تر است، و در آن به طرز قابل توجهی هیاهوی کمتری از جو پشی در آن به چشم می‌خورد. (پشی عالی است، اما تا فیلم سوم کافیست.) دنی گلاور و مل گیبسون چنان متضاد و مقابل هم بودند — مورتا خسته و شکست‌خورده است، و ریگز دیوانه و خارج از کنترل — که فیلم با انرژی پویا و عجیب و غریب این زوج پیش می‌رود؛ شما احساس می‌کنید که هر دو مرد می‌خواهند بمیرند، اما به دلایلی کاملا متفاوت. قسمت‌های بعدی این مجموعه فیلم حس خطر را از دست دادند، اما فیلم اصلی بسیار جذاب است… و همچنین گیبسون را تبدیل به بزرگ‌ترین ستاره‌ی سینما در تمام دنیا کرد.

۴. Stray Dog ۱۹۴۹

این فیلم کلاسیک آکیرا کوروساوا را می‌توان نزدیک‌ترین نقطه به بیگ بنگ فیلم‌های زوج پلیسی دانست. در این فیلم یک پلیس کارکشته با یک تازه‌کار در کنار هم قرار می‌گیرند، اصطکاکی که بین آن‌ها شکل می‌گیرد و هر چه در پرونده‌ی مبهمی که پیش روی آن‌هاست عمیق‌تر می‌شوند، شدت می‌یابد. دختری که هردوی آن‌ها را گیج و منگ کرده اما تعهد دارند از او محافظت کنند. هر المانی از فیلم‌های زوج پلیسی را که نام ببرید، کوروساوا قبل از همه به آن پرداخته است. تماشای «سگ ولگرد» حس آشنا و تازگی دارد، اما توجه کوروساوا به جزئیات آن‌را از فیلم‌های بسیاری که پس از آن آمدند و از آن تقلید کردند، جدا می‌کند.

۳. In the Heat of the Night ۱۹۸۷

«در گرمای شب»، یکی از برندگان جایزه‌ی بهترین فیلم در این لیست، درامی جنایی به کارگردانی نورمن جوییسن است. این اقتباس از رمان جان بال با مضامین سیاسی و اجتماعی درگیر است و داستان آن درباره‌ی یک پلیس اهل فیلادلفیا (با بازی سیدنی پویتیر) است که یک پرونده‌ی قتل در میسیسیپی را بررسی می‌کند و با اکراه همراهی یک پلیس محلی سفیدپوست (با بازی راد استیگر) را پذیرفته است.

۲. Seven ۱۹۹۵

این فیلم تاریک‌تر از سایر فیلم‌های این لیست است، و نکته هم همین‌جاست: نبوغ دیوید فینچر اینجاست که تمام آن‌چه انتظار دارید از این فیلم زوج پلیسی دریافت کنید، گرفته و از آن علیه خودش استفاده می‌کند. هر گام از داستان با هراس و وحشتی فزاینده رقم می‌خورد. قبلا میلیون‌ها بار دیده‌ایم که پلیس جاافتاده‌تر و جهان‌دیده‌تر (با درخشش مورگان فریمن) پلیس جوان‌ترو ایده‌آل‌گراتر (با نقش‌آفرینی برد پیت) را مورد تحسین و احترام قرار می‌دهد… اما هرگز ندیده‌ایم که داستان آن‌ها چنین سرانجامی داشته باشد.

۱. The French Connection ۱۹۷۱

شاهکار ویلیام فریدکین سنگ‌بنای فیلم‌های زوج پلیسی را بنا نهاد: دو پلیس سرسخت که باهم کنار نمی‌آیند، اما مجبورند و همین باعث بهتر شدن آن‌ها می‌شود. اما از آن‌جا که این فیلم بسیار خشن و عصبی است، به سختی به یاد مخاطب می‌ماند که پاپای دویل با بازی جینی هکمن، و کلادی روسو با بازی روی شایدر قرار است آدم‌های خوب داستان باشند. تعقیب و گریزها با ماشین از نکات بارز فیلم‌ هستند، اما چشم‌نوازترین بخش این فیلم خیابان‌های نیویورک است. این فیلم ساختگی — با الهام از اتفاقاتی واقعی — است اما چنین حس واقعی بودن دارد که تقریبا به نظر می‌رسد یک مستند باشد.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی تیم گریرسن و ویل لیچ در وب‌سایت والچر است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته ۱۵ زوج پلیسی برتر سینما اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.