فیلم‌های ترسناک قرار است که مارا بترسانند و باعث شوند که احساس راحتی نداشته باشیم؛ اما بعضی اوقات فیلم‌های هستند که خیلی فراتر از حد نرمال و قابل تحمل یک فیلم ترسناک می‌روند به شکلی که بعد از دیدنشان هرگز نمی‌خواهیم برای بار دیگر به تماشایش بنشینیم. در ادامه بدون هیچ ترتیب خواصی به معرفی ۱۳ تا از این دست فیلم‌های آزاردهنده می‌پردازیم.

همچنین بخوانید:
۱۵ فیلم که برای ورود به دنیای فیلمهای ترسناک کره‌ای باید ببینید

۱ ـ جن‌گیر The Exorcist

فیلم «جن‌گیر» به عنوان یکی از ترسناک‌ترین فیلم‌های تمام دوران شناخته می‌شود. در حالی که اکثر افراد مخالفتی با این موضوع ندارند، آنچه مورد بحث قرار می‌گیرد قابل تماشا بودن این فیلم است. خیلی‌ها گفته‌اند که به خاطر کنجکاوی به تماشای این فیلم نشسته‌اند اما چیزی که دیده‌اند به‌اندازه‌ای ترسناک بوده که دیگر هرگز نمی‌خواهند آن را ببینند.
شاید بخش آزاردهنده موضوع صحنه حرکاتی است که دختری کوچک با صلیب می‌کند یا چرخیدن ۳۶۰ درجه سرش است. یا زمانی که مانند یک عنکبوت از پله‌ها پایین می‌خزد. مطمئن باشید دلایل زیاد وجود دارد که نخواهید این فیلم ترسناک کلاسیک را بیش از یک‌بار ببینید.

۲ ـ زن The Woman

فیلم «زن» به ظاهر درباره یک خانواده “نرمال ” است که آخرین عضو باقی مانده‌ی یک قبیله آدم‌خوار را گرفته و پیش خود می‌آورند. زمان زیادی نمی‌گذرد تا متوجه شوید که این خانواده به ظاهر نرمال احتمالاً از این زندانی خود وحشی‌تر هستند.
خشونتِ خون‌بار بیش از اندازه که عموماً حول محور آدم‌خواری می‌چرخد و آزارهای جنسی که توسط یک کودک انجام می‌شود این موضوع را تضمین می‌کند که هرگز دوباره سراغ این فیلم نروید. اشتباه نکنید این فیلم کنکاش جدی و مهمی درباره رفتار زن ستیزانه دارد و به بررسی افرادی در جامعه می‌پردازد که به خاطر سطحی نگری مردم، “نرمال ” محسوب می‌شوند. این فیلم ارزش دیدن را دارد… اما فقط یک‌بار.

۳ ـ The Human Centipede

این فیلم می‌تواند جایزه بی‌محتواترین و بی‌کیفیت‌ترین فیلم سال را ببرد و واقعاً نیازی نیست که حتی برای یک‌بار هم به تماشایش بنشینید. فیلم داستان دانشمندی دیوانه و سادیستیک را دنبال می‌کند که سه قربانی‌اش را به هم می‌دوزد و وصل می‌کند (از دهان به مقعد) به منظور ایجاد یک دستگاه گوارش طولانی!!.
با اولین باری که یکی از قربانیان سیستم گوارشی‌اش شروع به کار می‌کند مخاطب با متقاعد کردن خود برای دیدن بقیه فیلم به مشکل برمی‌خورد چه برسد به اینکه بخواهد برای بار دوم به تماشای فیلم بنشیند.

۴ ـ مسافرخانه Hostel

الی راث Eli Roth، سلطان فیلم‌های ترسناک با ساب ژانر شکنجه، با ساخت این فیلم ظالمانه‌ی خونین و پر از شکنجه درباره سه آمریکایی که درحال سفر در اروپا هستند، توجهات زیادی به خود جلب کرد. این پسران احمق و بی‌مغز در یک بازی وحشتناک شکار انسان گیر می‌افتند و اتفاقاتی که پس از آن برایشان رخ می‌دهد هرگز از ذهنتان پاک نخواهد شد و رهایتان نخواهد کرد.
صحنه‌های شکنجه برای افزودن به بار رعب و وحشت و خشونت فیلم بیش از اندازه کش آمده‌اند و آزاردهنده هستند ولی به هیچ عنوان هیچ‌کدام از آن‌ها دارای پرداخت درستی نیستند. درنتیجه واقعاً هیچ دلیل موجهی برای دوباره دیدن این فیلم بی خاصیتِ پرخشونت نیست.

۵ ـ آخرین خانه در سمت چپ The Last House on The Left

فیلم اورجینال «آخرین خانه در سمت چپ» در دهه ۱۹۷۰ ساخته شد و به عنوان یک فیلم کالت کلاسیک شناخته می‌شود. هرچند دلیل شهرت آن بسیار آزاردهنده است؛ هم فیلم اورجینال و هم بازسازی سال ۲۰۰۹ آن دارای صحنه‌ای بلند و پرداخت شده از یک تجاوز به دو دختر در جنگل است.
وقتی که به بخشی از فیلم می‌رسید که متجاوزها به خشن‌ترین شکل ممکن به جزای کاری که کرده‌اند می‌رسند (خشونت فیلم بازسازی شده از فیلم اصلی خیلی بیشتراست) شما نسب به خود دو حس متفاوت خشنودی و بیزاری را هم‌زمان تجربه خواهید کرد و دلیل آن این است که شما از تماشای شکنجه‌های وحشیانه‌ای که این متجاوزان تحمل می‌کنند لذت خواهید برد. وقتی در یک فیلم افراد متجاوز تبدیل به قربانی شوند دلیل کافی است که آن فیلم را بیش از یک‌بار نبینید.

۶ ـ مانیاک Maniac

این فیلم ترسناک آزاردهنده درباره مردی جوانی (با بازی ایلایجا وود Elijah Wood) است که علاقه وسواس گونه‌ای و عجیب و غریبی به مانکن‌های مغازه مانکن فروشی‌اش دارد و البته یک قاتل زنجیره‌ای با مشکلات اجتماعی جدی هم هست.
آنچه این فیلم را خاص می‌کند این است که مخاطب کل فیلم را از دریچه نگاه این قاتل زنجیره‌ای می‌بینند. شما چهره او را فقط در آینه یا از طریق رفلکسش در اشیا درخشان می‌بینید. دیدن قتل‌های خشونت‌بار و خونین (که اکثر شامل کندن پوست سر قربانی هم مشود) از زاویه دید اول‌شخص متوقف نکردن تماشای فیلم را تقریباً غیرممکن می‌کند؛ اما احساس کثیفی‌ای که بعد از پایان تماشای فیلم به شما دست می‌دهد باعث می‌شود که هرگز نخواهید دوباره آن را تماشا کنید.

۷ ـ توطئه آمیز Insidious

داستان این فیلم درباره اتفاقات عجیب و به شدت وحشت‌آوری است که برای خانواده‌ای که توسط موجودی فرا طبیعی تسخیر شده‌اند رخ می‌دهد. به نظر می‌رسد موضوعی تیپیکال و معمولی برای یک فیلم ترسناک باشد؛ اما به هیچ عنوان این‌طور نیست. صحنه‌های ترسناکی که شما را از جا بپراند زیاد است، یکی از ترسناک‌ترین اهریمنانی که تاکنون دیده‌اید را در این فیلم می‌بینید و بگذارید اصلاً درباره آن سایه رقصان ترسناک و عجیب و غریب صحبت نکنم. این فیلم چنان شما را می‌ترساند که فکر دوباره دیدنش به مغزتان خطور نکند.

۸ ـ یتیم‌خانه The Orphanage

این یکی از افسرده کننده ترین فیلم‌هایی است که تاکنون دیده‌ام؛ اما با این حال در زیبایی‌ای گوتیک واری پیچیده شده است. البته در بعضی زمان‌ها کمی بیش از اندازه گوتیک می‌شود. این فیلم شامل تصاویر تسخیر کننده‌ای از کودکانی با مشکلات ویژه است بخصوص یکی از آن‌ها که با کیسه‌ای پارچه‌ای که بر سر کشیده شده در اطراف می‌گردد. تعداد زیاد از صحنه‌های ترسناک وجود دارد که شما را از جا بپراند.
آنچه آزاردهنده است اما پایان فیلم است. پایان فیلم چنان به شکل دیوانه کننده‌ای احساسات شما را برمی‌انگیزاند که احساس می‌کنید قلبتان از سینه بیرون کشیده شده است و این احساسی است که نمی‌خواهید برای بار دوم تجربه‌اش کنید.

۹ ـ Excision

«Excision » داستان آزاردهنده و شوکه کننده‌ای درباره دختری است که اشتیاق وسواس گونه‌ای به خون و جراحی دارد. لحظه‌های زیادی وجود دارد که می‌خواهید فوراً این فیلم دیوانه‌وار را متوقف کنید اما بیش از اندازه به داخل فیلم کشیده شده‌اید و نمی‌توانید نگاهتان را برگردانید. مجبورید تا انتهای فیلم را نگاه کنید و وقتی این کار را کردید خودتان را آمده‌ی یک ضربه سریع و شوکه کننده بکنید. میان احساس منگی و تهوعی که دارید حتماً به با خود فکر می‌کنید که دیگر نمی‌خواهید یک هم‌چین فیلم “خاصی ” را دوباره ببینید.

۱۰ ـ کانیبال هولوکاست Cannibal Holocaust

اولین سؤالی که پس از دیدن این فیلم به ذهنتان خطور می‌کند این است که چرا این فیلم ترسناک چندش آورِ بدون جوهره و محتوا و البته با میزان زیادی از زیر متن‌های نژادپرستانه به عنوان یک فیلم کلاسیک شناخته می‌شود؟ این فیلم به‌عنوان اولین فیلمی از ساب ژانر found footage شناخته می‌شود (ساب ژانری که موضوع فیلم بر پایه‌ی یافتن یک فیلم یا صحنه‌های فیلم‌برداری شده مثلاً مستند توسط کس دیگری است که عموماً درباره اتفاقات ترسناکی است که منجر به مرگ یا ناپدیدی آن افراد شده است). البته بعضی از این صحنه‌ها به سختی قابل دیدن هستند. فیلم درباره روزهای آخر یک گروه فیلم‌ساز مستند در آمازون است که مملو از صحنه‌های آشکار کشتن و شکنجه انسان‌ها و حیوانات است.
پخش این فیلم در خیلی از کشورها ممنوع شد و کارگردان آن با نقدهای زیادی بابت کشتن حیوانات واقعی در فیلم مواجه شد. چیزی که کاملاً غیرضروری بوده است. کارگردان فیلم بعداً می‌گوید که آرزو می‌کرده که هیچ‌وقت این فیلم را نمی‌ساخته! اگر تاکنون این فیلم را ندیده‌اید که خودتان خوش‌شانس بدانید. اگر این فیلم را از روی کنجکاوی نگاه کرده‌اید، حاضرم شرط ببندم که دوباره این کار را نخواهید کرد.

۱۱ ـ بازی‌های مسخره Funny Games

اگر بار اول از پس تماشای این فیلم برآمدید، به خاطر تماشای این فیلم دیوانه کننده سلامت ذهن خود را زیر سؤال خواهید برد. هم نسخه اورجینال فیلم که در سال ۱۹۹۷ ساخته شده و هم نسخه عین به عین بازسازی شده‌ی آن در سال ۲۰۰۷ توسط میشائیل هانکه Michael Haneke ساخته و کارگردانی شده است!
فیلم به ماجرای دو پسر جوان مشکل‌دار می‌پردازد که دست به آزار، شکنجه و قتل اعضای یک خانواده می‌زنند. فیلم صحنه‌های خشونتِ شوکه کننده زیادی ندارد اما اتفاقات مرگبار داستان را به شکل بی‌رحمانه‌ای واقعی به تصویر می‌کشد. اگر همین نکته به اندازه کافی آزاردهنده نباشد که نخواهید دوباره آن را ببینید، صبر کنید تا زمانی که کاراکترهای اصلی مستقیماً با شما شروع به صحبت کنند و شما را عمیقاً از حس گناه پر کنند.

۱۲ ـ مسافرخانه: قسمت دوم Hostel: Part II

در حالی که تماشای این فیلم سرگرم‌کننده‌تر از قسمت اول آن است، صحنه‌های قتل به شدت خشونت‌بار و خون‌بارش این فیلم را تنها برای یک‌بار قابل دیدن می‌کند. مگر اینکه شما از تکه پاره شدن و بیرون کشیدن دل و روده مردم بی‌هیچ دلیل واضحی، خوشتان بیاید.
فیلم دوم از سری فیلم‌های «مسافرخانه» دو خط داستانی “جذاب ” را باهم مخلوط می‌کند؛ زنان به اسارت درآمده و مردانی که پول زیادی پرداخت کرده‌اند که بتوانند از کشتن آن‌ها لذت ببرند. پایان این فیلم برایتان خوشایند خواهد بود زیرا نگرش زن ستیزانه‌ی شایع در غالب فیلم‌های ترسناک نهایتاً در این فیلم دچار یک چرخش اساسی می‌شود؛ اما با این وجود هم بعید بدانم که دلتان بخواهد که این فیلم را برای بار دوم تماشا کنید.

۱۳ ـ مه The Mist

یکی از فیلم‌های محبوب من که بر اساس کتاب‌های استیون کینگ Stephen King ساخته شده است. داستان درباره اعضای یک شهر کوچک است که به خاطر مه مرموزی که کل ناحیه را دربر گرفته است در یک فروشگاه پناه می‌گیرند. مه مرموزی که تقریباً تمام وسایل الکتریکی را از کار می‌اندازد و با خود “بلایا “ی ترسناکی را به ارمغان می‌آورد. این فیلم یکی از درخشان‌ترین و بحث برانگیزترین پایان‌های تمام تاریخ را داراست. پایان فیلم نسبت به پایان کتاب به‌طور کلی فرق کرده‌است. کینگ در مصاحبه‌ای اعلام کرد که فیلم به مراتب قوی‌تر و تأثیرگذارتر از خود کتاب درآمده‌است. این پایان چنان جنجالی و شوکه کننده و آزاردهنده است که بسیاری از مخاطبین آن اظهار داشته‌اند که هرگز این فیلم را برای بار دوم تماشا نخواهند کرد.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته فیلم های ترسناک آزاردهنده ای که برای بار دوم تماشایشان نخواهید کرد اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.