با تماشای فیلم ترسناک و روانشناسانه‌ی جدید رابرت اگرز («جادوگر») می‌توانید نمک دریا را بر روی لبانتان حس کنید. فیلم در مورد دو نگهبان فانوس دریایی است که در اواخر قرن نوزدهم در جزیره‌ی دور‌ افتاده‌ای دور از ساحل نیو انگلند زندگی می‌کنند. فیلم «فانوس دریایی» The Lighthouse بازی بی‌نظیر رابرت پتینسون و ویلم دفو را به تصویر کشیده است.
دفو در نقش تام ویک، مردی با پای مصنوعی و ریش بلند که مسئولیت نگه‌داری از فانوس دریایی را بر عهده دارد، به ایفای نقش پرداخته است.

همچنین بخوانید:
نابودگر: سرنوشت تاریک Terminator: Dark Fate – بازگشت قوی مجموعه فیلم های نابودگر

شخصیت او پر از کلیشه ‌است (کلیشه‌هایی مثل پای مصنوعی او که فیلم‌نامه با هوشمندی به آن اشاره می‌کند). پتینسون در نقش افریم وینسلو جلوی دوربین رفته است، چوب‌بر سابقی که به تازگی از کانادا به اینجا آمده است.
شخصیت دفو، که از مدت‌‌ها قبل نگهداری فانوس دریایی را برعهده داشته است، دستیار جدیدش (پتینسون) را با کارهای طاقت‌فرسا اذیت کرده و او را به خاطر سریع انجام ندادن کارها شماتت می‌کند.

چه اتفاقی بر سر دستیار قبلی افتاده است؟ آیا پتینسون داستان ویک در مورد اینکه دستیار قبلی با دیدن نور بالای برج دیوانه شده است را باور می‌کند؟ ویک هم به داستان وینسلو درباره‌ی گذشته‌اش مشکوک است.
با اینکه دفو پیش از این شهرت زیادی داشت، اما برای بسیاری پتینسون همان پسر فیلم‌های «شفق» بود. با اینکه او فیلم‌های زیادی بازی کرده است و این فیلم‌ها استعداد او را به تصویر کشیده‌اند، اما اگرز چیز جدیدی را از این بازیگر بیرون می‌کشد. بازی پتینسون در فیلم «فانوس دریایی» شما را حیرت‌زده خواهد کرد.
زندگی بر روی جزیره خوب پیش نمي‌رود. ویک مدوام دستور می‌دهد و در هر موقعیتی که ایجاد می‌شود وینسلو را اذیت می‌کند. اما بعد از مدتی اتفاقات عجیبی رخ می‌دهد. وینسلو می‌خواهد به بالای فانوس برود، ولی ویک مخالفت می‌کند. اتفاقات بعد از آن با آهنگ‌سازی و طراحی صدای بی‌نظیر مارک اورون شما را جذب فیلم می‌کند.
حس فضای دورافتاده و تنهای جزیره به زیبایی با رنگ‌های سیاه و خاکستری به مخاطب القا می‌شود. فیلم «فانوس دریایی» یک حس ترسناک عجیبی دارد که گاها اتفاقات معمول این ژانر را به تصویر کشیده و حتی گاهی آن‌‌ها را زیر سوال می‌برد.

در بعضی صحنه‌های فیلم با خودتان می‌گویید آیا واقعا در حال تماشای یک فیلم ترسناک هستم؟ «فانوس دریایی» شما را مبهوت خود کرده و در عین حال می‌ترساند و اگرز را به عنوان یکی از هیجان‌انگیز‌ترین کارگردانان این روزها به مخاطب معرفی می‌کند. اگرز از یک داستان واقعی ولزی و نوشته‌‌های هرمان ملویل، رابرت لویی استیونسن و لغت‌نامه‌‌های مربوط به ملوانی برای ساخت این درام الهام گرفته است.
با اینکه فیلم آرام شروع می‌شود، گاها صدای بوق فانوس دریایی ، برخورد موج‌ها به صخره‌ها و اسکله‌های چوبی شما را می‌ترساند. «فانوس دریایی» به شما یادآوری می‌کند که زندگی بدون صداهای زندگی مدرن امروزی چگونه بوده است. خیلی زود رابطه‌ی میان وینسلو و ویک از تعادل خارج می‌شود. «فانوس دریایی» که هم خنده‌دار و شیطانی است، مخاطب را درگیر خودش کرده و در عین حال از نظر تاریخی بی‌نظیر و افسانه‌ای به نظر می‌رسد. «فانوس دریایی» یکی از بهترین فیلم‌های سال است.
«فانوس دریایی» ۱۸ اکتبر امسال بر روی پرده رفت.
منبع :timeout.com

و حالا نظر سایر منتقدین درباره‌ی این فیلم:

جسیکا کینگ منتقد پلی‌لیست نوشته است:

“حتی اگر ظاهر فیلم «فانوس دریایی» آن‌قدر فریبنده باشد که نتوانید ساختار بی‌نظیر داستان آن را تشخیص دهید، توانایی اگرز برای به تعادل درآوردن روایت‌گویی خاص‌اش را نمی‌توانید نادیده بگیرید. هنر زیادی می‌خواهد تا بتوان مخاطب را اینطور دو به شک نگه داشت: قطعا یک نفر از میان این دو شخصیت در حال دیوانه شدن است، اما کدام یک از آن‌ها؟ یا شاید خود ما هستیم که داریم دیوانه می‌شویم؟ ما یا همه چیز را از دید ویک می‌بینیم، که وینسلو را به عنوان یک خطر درنظر می‌گیرد و یا اینکه از دید وینسلو که تصور می‌کند ویک غیرقابل تحمل به خاطر وسواس زیادش نسبت به نور خیره‌کننده‌ی فانوس دریایی دیوانه شده است. در هر صورت نمی‌توانیم بفهمیم کدام دید درست است. یک فیلم‌بردار ضعیف ممکن بود هر از چند گاهی نشانه‌‌هایی به مخاطب بدهد تا تشخیص اینکه کدام سمت ماجرا درست است را‌ آسان‌تر کند، اما اگرز ترجیح می‌دهد مخاطب را میان دو شخصیت گیر انداخته و او را به آرامی دیوانه کند.”

جو لیپست منتقد COS در نقد خود آورده است:

“«فانوس دریایی» در جوایز امسال احتمالا خواهد درخشید. علاوه بر فیلم‌برداری، اگرز نیز شانس زیادی برای نامزد شدن دریافت جایزه‌ی بهترین کارگردان و بهترین فیلم دارد. اما بیشترین شانس را بازیگران این فیلم خواهند داشت. شخصیت پتینسون احساسات زیادی را به تصویر کشیده و این بازیگران خیلی خوب این احساسات را کنترل کرده و طبیعی جلوه می‌دهد. باید ببینیم آيا او می‌تواند بالاخره سایه‌ی خون‌آشامی که با فیلم‌های «شفق» همیشه همراه خود دارد را از بین ببرد یا نه. «فانوس دریایی» که دومین فیلم اگرز است، بی‌نظیر از آب در آمده است و بازی‌های استثنایی از دفو و پتینسون را جلوی دوربین برده است. فیلم از نظر زیبیایی‌های تصویری و شنیداری بی‌نظیر است.”

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته فانوس دریایی THE LIGHTHOUSE – فیلمی با بازی‌هایی درخشان اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.