آلفونسو کوارون Alfonso Cuarón به عنوان یکی از غیرقابل‌پیش‌بینی‌ترین کارگردانان سینمای مدرن شناخته می‌شود و تنوع زیادی در آثار او دیده می‌شود. کوارون در سال ۲۰۱۸ با فیلم موفق «رما» Roma، بار دیگر به عنوان یکی از بهترین کارگردانان سینما بر سر زبان‌ها افتاد وموفق شد سه جایزه بهترین فیلم خارجی‌زبان، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌برداری را در مراسم اسکار از آن خود کند. به مناسبت سالروز تولد او (۲۸ نوامبر) ۸ اثر سینمایی او را به ترتیب از بدترین تا بهترین آن‌ها، بررسی کرده‌ایم.

۸- Great Expectations ۱۹۹۸

کوارون از «آرزوهای بزرگ» Great Expectations به عنوان یک فیلم کاملا ناموفق یاد می‌کند که هیچ‌گاه نتوانسته است آن را به طور کامل درک کند. فیلم‌بردار امانوئل لوبزکی Emmanuel Lubezki هم از این فیلم، برخلاف فروش خوبش، به عنوان ناراضی‌کننده‌ترین همکاری این دو یاد می‌کند. این فیلم نشان می‌دهد از همان ابتدا هم مسائلی مثل تفاوت طبقات اجتماعی ذهن کوارون را درگیر کرده بوده است، با این حال روایت‌گویی فیلم بسیار ضعیف و غیرتاثیرگذار از آب در آمده است.

۷- Sólo con tu Pareja ۱۹۹۱

کوارون در این فیلم نفس‌گیر که آن را به همراه برادرش کارلوس Carlos نوشته است، بحران ابتلا به ایدز و دیدگاه نسلی را که این بیماری آخر راه برای آن‌ها بوده است را به تصویر کشیده است. توماس Tomás (دنیل خیمنس کاچو Daniel Giménez Cacho) یک نویسنده‌ی خوش‌گذران است که با زنان زیادی در ارتباط است. بعد از اینکه یکی از عاشقان سابق او، نتیجه‌ی آزمایش ایدزش را دست‌کاری می‌کند و توماس باور می‌کند که قرار است بمیرد اوضاع خنده‌دارتر می‌شود. این فیلم نشان می‌دهد با اینکه طول کشیده است تا کوارون استعدادهایش را کشف کند، اما از همان ابتدا با تصاویر مفاهیم زیادی را منتقل می‌کرده است.

۶- Gravity ۲۰۱۳

کوارون تصمیم گرفت بعد از «فرزندان بشر» Children of Men با پروژه‌ای بزرگ به سینما برگردد و به همین دلیل سر از فضا در آورد.
در این فیلم ساندرا بولاک Sandra Bullock که غمگین از دست دادن فرزندش است در فضا رها می‌شود و باید با میل به زنده ماندنش که هر لحظه کمتر می‌شود دست و پنجه نرم کند. «جاذبه» Gravity در حقیقت فیلمی در مورد فقدان است که موفق از آب در نیامده است. صحنه‌ی طولانی که روح جورج کلونی George Clooney به کمک بولاک می‌آید آنقدر مسخره است که کل فیلم را زیر سوال می‌برد. حتی با وجود یک ساعت پایانی ضعیف فیلم، ۳۰ دقیقه‌ی اول آن نشان‌دهنده‌ی استعداد کوارون است.

۵- Harry Potter and the Prisoner of Azkaban ۲۰۰۴

«هری‌ پاتر و زندانی آزکابان» Harry Potter and the Prisoner of Azkaban فیلمی است که به مردم جهان یاد داد دست از نگرانی بردارند و عاشق یکی از بزرگ‌ترین مجموعه فیلم‌های سینما بشوند. اگر چه کریستوفر کلمبوس Christopher Columbus بود که بازیگران فوق‌العاده‌ی این مجموعه فیلم‌ها را کشف کرد، اما کوارون بود که برای اولین بار به شخصیت‌های آن‌ها مقابل دوربین جان بخشید.کوارون با هری Harry، رون Ron و هرمیون Hermione همانند بچه‌های واقعی برخورد کرد. ممکن است که کوارون به خاطر دوستش گیرمو دل تورو Guillermo del Toro کارگردانی این کار را قبول کرده باشد، اما از زمانی که آن را قبول کرد با تمام وجود بر روی آن کار کرد.

۴- A Little Princess ۱۹۹۵

«پرنسس کوچک» فیلم مورد علاقه‌ی کوارون، نسبت به کارهای پیشین این کارگردان یک تغییر جهت اساسی به حساب می‌آید. زیبایی این فیلم کودکانه‌ی غیر منتظره این است که فیلم به طرز عجیبی نقاط قوت کوارون را به همه معرفی می‌کند. این فیلم با اینکه از آثار همیشگی کوارون فاصله دارد اما اثر استعداد جادویی و انسانیت او در همه جای فیلم مشهود است. کوارون در عین حال که به مخاطبین جوانش می‌گوید دنیا پر از خشونت و ظلم است، ممانعت شخصیت‌های فیلم‌‌اش از تن دادن به این خشونت را نیز به تصویر می‌کشد.

۳- Roma ۲۰۱۸

این اثر کوارون از آن‌ دسته فیلم‌هایی است که باید بارها دیده شود تا در نهایت بتوان آن را درک کرد. گاها در هر تصویر «رما» گناه، نوستالژی، عشق و خشم بیشتری نسبت به بعضی فیلم‌های دیگر نهفته است. «رما» داستان زن مکزیکی به نام کلیو Cleo (یالیتزا آپاریچیو Yalitza Aparicio) را روایت می‌کند که در حقیقت از روی داستان زندگی خود کوارون و خدمت‌کارهایی که برای خانواده‌ی مرفه او در مکزیکو سیتی Mexico City کار می‌کردند ساخته شده است. با این که کلیو درست کنار ساختمان اصلی خانه زندگی می‌کند اما فیلم به زیبایی فاصله‌ی حقیقی او از این خانه را به تصویر می‌کشد. با تمام شدن فیلم تشخیص اینکه آیا فیلم مفهومی و عمیق است یا گول‌زننده است و یا حتی ترکیبی از این دو است، کار سختی است.

۲- Y tu Mamá También ۲۰۰۱

آیا فیلمی پیش از این موفق شده است تا این حد واضح تفاوت اینکه چیزی برای شما در حال حاضر اهمیت بسیار کمی دارد نسبت به اینکه قبلا برای شما چقدر اهمیت داشته است را به تصویر بکشد؟ این یکی از حس و حال‌هایی است که سفر جاده‌ای کوارون به شما القا می‌کند. این ذات جوانی است که باعث می‌شود حولیو Julio (گائل گارسیا برنال Gael García Bernal) و تنوش Tenoch (دیه‌گو لونا Diego Luna) را در زمان حال نگه داشته و باعث می‌شود در لحظه زندگی کنند. کوارون موفق شده است کوتاه‌نظری و ابتذال جوانی را در تعادل با هم به تصویر بکشد.

۱- Children of Men ۲۰۰۶

«فرزندان بشر» یکی از بهترین فیلم‌های علمی‌-تخیلی قرن بیست و یکم است. این فیلم یکی از دقیق‌ترین سرنوشت‌ها را برای بریتانیا پیش‌گویی می‌کند، زمانی که بریتانیا مرزهایش را می‌بندد و انزواطلبی در میان مردم ریشه می‌دواند.
شاهکار کوارون در زمان آینده روایت می‌شود، زمان آینده‌ای که هیچ آینده‌ای در انتظار آن نیست. زنان نابارور شده‌اند و جامعه به این بحران با دیوارکشی و منزوا کردن خود پاسخ داده است. فیلم یک ویران‌شهر خاص را به تصویر کشیده است که به خوبی تزلزل جوامع مدرن را به ما یادآوری می‌کند. فیلم در مورد دنیایی است که همه می‌دانند سرنوشت بدی درانتظار آن‌هاست و تنها چالش روبه‌رو نحوه‌ی برخورد آن‌ها با این موضوع است. شاید «فرزندان انسان» شخصی‌ترین اثر کوارون نباشد، اما فیلم کاملا به هدفی که این کارگردان در نظر داشته است رسیده است.

این مطلب برگرفته از نوشته‌ی بن تراویس Ben Travis در سایت www.empireonline.com است

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته معرفی فیلم های آلفونسو کوارون اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.