کوئنتین تارانتینو خالق آثار ماندگاری همچون «داستان عامه‌پسند»، «بیل را بکش بخش۱»، «سگ‌های انباری»، «حرامزاده‌های لعنتی» و «روزی روزگاری در هالیوود» ۲۷ مارس امسال ۵۶ ساله شد. به همین بهانه تلاش کرده‌ایم در یک مطلب مفصل و در دو بخش به جزئیات زندگی او و فیلم‌هایش بپردازیم. در بخش اول نکات جالب و واقعیت‌های کمترشناخته‌شده از زندگی او را عنوان کرده‌ایم و در بخش دوم به نشانه‌های اختصاصی (Trade Mark) او در فیلم‌هایش پرداخته‌ایم.

همچنین بخوانید:
۲۰ صحنه‌ی برتر آثار کوئنتین تارانتینو

۱ – در سال ۲۰۰۵ نام کوئنتین تارانتینو در لیست صد فرد تاثیرگذار جهان به انتخاب مجله تایم قرار گرفت.
۲ – تارانتینو به همراه لارنس بندر یک کمپانی رکورد تاسیس کردند، نام این کمپانی A Band Apart Records بود و فعالیت آن بیشتر بر تولید موسیقی متن تمرکز داشت و آثار آن از طریق ماوریک رکوردز، متعلق به مدونا توزیع می‌شد.
۳ – تارانتینو برنامه‌ریزی کرده بود که یکی از اپیزودهای «پرونده‌های ایکس» ۱۹۹۳ The X-Files را کارگردانی کند اما از عضویت در انجمن صنفی کارگردانان آمریکا خودداری کرد. انجمن صنفی درخواست وی برای انصراف را نپذیرفت بدین ترتیب او توانست این سریال را کارگردانی کند.
۴ – تارانتینو گه‌گاهی به کلاس‌های بازیگری تئاتر جیمز بست می‌رفت. او در آن‌جا با افرادی آشنا شد که در ادامه در فیلم‌های او حضور پیدا می‌کردند.
۵ – تارانتینو از طرف دن مورفی برای ۵۰ هزار دلار تحت پیگرد قانونی قرار گرفت چراکه او متهم به حمله شده بود. تارانتینو در رستوران به مورفی حمله کرد، او را به دیوار کوبید و به او مشت زد.
۶ – علی‌رغم این‌که کوئنتین تارانتینو در فیلم‌های خود از المان‌هایی چون خشونت و مواد مخدر زیاد استفاده می‌کند اما او از آن‌ها نفرت دارد.

۷ – تارانتینو در برنامه «شوی امشب با جی لنو» اظهار داشت که فیلم محبوب جیمز باند او همواره «از روسیه با عشق» ۱۹۶۳ From Russia with Love بوده است.
۸ – او چندین بار در بین فیلم‌های مورد علاقه‌اش از «ریو براوو» ۱۹۵۹ Rio Bravo، «خوب، بد، زشت» ۱۹۶۶ The Good, the Bad and the Ugly و «نبرد سلطنتی» ۲۰۰۰ Battle Royale نام برده است.
۹ – تارانتینو در یک مرحله از زندگی خود قصد داشت رمان‌نویس شود. او حتی دو بخش از رمانی براساس تجربیات خودش را در ویدیو آرشیو منهتن بیچ به نگارش درآورد.
۱۰ – او به‌عنوان کارگردان مهمان در یک صحنه از فیلم «شهر گناه» ۲۰۰۵ Sin City رابرت رودریگز حضور داشت.
۱۱ – در تمام فیلمنامه‌های اورجینال او اسم یک کارآگاه پلیس به نام اسکاگنتی حداقل برای یک بار گفته می‌شود. در بیشتر اوقات صحنه مربوط به او از نسخه نهایی حذف شده است.
۱۲ – طرفداران سینما همواره تارانتینو را با پاول توماس اندرسون مقایسه می‌کنند. اما او اعلام کرده که این کارگردان یکی از بهترین دوستانش است. در واقع تارانتینو عملکرد اندرسون را تحسین می‌کند و او را یک “فیلم‌ساز هنرمند” می‌داند.
۱۳ – تارانتینو از فیلم «ولنتاین خونین من» ۱۹۸۱ My Bloody Valentine به‌عنوان تنها فیلم اسلشر مورد علاقه خود نام برده است.

۱۴ – وی قصد دارد پس از ساختن دهمین فیلم مهمش بازنشسته شود. او همچنین اظهار داشته است که به نگارش رمان، کتاب درباره تاریخ فیلم‌سازی و نمایش‌نامه‌ها علاقه‌مند است و می‌خواهد به‌عنوان یک کارگردان تئاتر کار کند.
۱۵ – در دورانی که اوما تورمن باردار بود، تارانتینو فیلم‌برداری «بیل را بکش بخش ۱» ۲۰۰۳ Kill Bill Volume 1 را چند ماه به تعویق انداخت و از این‌که بازیگر دیگری برای نقش او به کار گیرد، خودداری نمود. به این دلیل که کاراکتر او را مخصوص خودش و براساس ایده هردوی‌شان از فیلم «داستان عامه‌پسند» ۱۹۹۴ Pulp Fiction گرفته بود.
۱۶ – فعالیت حرفه‌ای کوئنتین تارانتینو از اواخر دهه ۱۹۸۰ شروع شد؛ در زمانی که او فیلم‌نامه «تولد بهترین دوستم» ۱۹۸۷ My Best Friend’s Birthday را به نگارش درآورد و کارگردانی این کار را خود بر عهده گرفت. فیلم‌نامه این اثر منجر به «عشق حقیقی» ۱۹۹۳ True Romance شد.
۱۷ – پیتر باگدانوویچ کارگردان و مورخ شهیر آمریکایی، تارانتینو را “تنها کارگردان تاثیرگذار نسل خود” می‌داند.
۱۸ – تارانتینو مدتی در صنعت هوافضا فعالیت کرده بود. او همچنین به مدت پنج سال در یک ویدیوفروشی در منهتن بیچ، واقع در کالیفرنیا کار کرده بود.
۱۹ – یکی از بزرگترین تاثیرات وی در فیلم‌سازی، در فیلم «چانگ‌کینگ اکسپرس» ۱۹۹۴ Chungking Express اثر وونگ کار-وای مشهود است. او در توزیع این فیلم در آمریکای شمالی کمک کرد.
۲۰ – او یکی از دوستان صمیمی رابرت رودریگز و کریستن چنووس است.
و در ادامه به تعدادی از مهم‌ترین نشانه‌های اختصاصی (Trade Mark) کوئنتین تارانتینو در آثارش اشاره کرده‌ایم:

۲۱ – کاراکترهای اصلی معمولاً وسایل نقلیه جنرال موتورز، به طور مشخص شورولت و کادیلاک را می‌رانند. به‌عنوان مثل نوا ۱۹۷۴ جول و مالیبو دهه ۱۹۶۰ وینسنت.
۲۲ – کیف و چمدان نقش مهمی در فیلم‌هایی نظیر «داستان عامه‌پسند»، «سگ‌های انباری»، «جکی براون»، «عشق حقیقی» و «بیل را بکش بخش ۱» بازی می‌کند.
۲۳ – تارانتینو در آثارش، ارجاعاتی به فیلم‌ها و نمایش‌های تلویزیونی کالت می‌سازد.
۲۴ – او اغلب با تیم راث، هاروی کایتل، کرت راسل، مایکل مدسن، ساموئل ال. جکسون، اوما تورمن، مایکل بوون، مایکل پارکس و کریستف والتس کار می‌کند.
۲۵ – در فیلم‌های او اغلب تصویربرداری از داخل صندوق‌عقب اتومبیل وجود داشته است.
۲۶ – (بن‌بست مکزیکی) در تمام فیلم‌های تارانتینو (از جمله «عشق حقیقی» که او فقط فیلم‌نامه را نوشت و کارگردانی کار را برعهده نداشت) یک صحنه به نمایش گذاشته می‌شود که در آن سه یا تعداد بیشتری از کاراکترها هم‌زمان اسلحه‌های خود را به سمت یکدیگر نشانه می‌روند.
۲۷ – تارانتینو اغلب از ابزار داستان‌پردازی غیرسنتی بهره می‌برد؛ به‌عنوان مثال پس‌نگری (retrospect) در «سگ‌های انباری»، غیرخطی در «داستان عامه‌پسند»، یا قالب “فصل” (chapter) در «بیل را بکش بخش ۱».
۲۸ – فیلم‌های او غالباً دارای یک برداشت طولانی و لاینقطع هستند که کاراکتر فیلم در جایی دنبال می‌شود.
۲۹ – تارانتینو اغلب از کمدین‌ها در نقش‌های کوتاه بازی می‌گیرد: استیون رایت در نقش یک دی‌جی در فیلم «سگ‌های انباری»، کتی گریفین در نقش یک شاهد تصادف و جولیا سویینی در نقش دختر مالک اتومیبل‌های اسقاطی در فیلم «داستان عامه‌پسند»، کریس تاکر در نقش Beaumont در فیلم «جکی براون»، مایک مایرز در نقش ژنرال اد فنچ در فیلم «حرامزاده‌های لعنتی» و جونا هیل در فیلم «جنگوی زنجیرگسسته».

۳۰ – کلوزآپ بلند از چهره یک نفر وقتی که دیگری در خارج از پرده در حال صحبت کردن است (کلوزآپ عروس وقتی که بیل صحبت می‌کند یا کلوزآپ بوچ وقتی که مارسلس صحبت می‌کند)
۳۱ – (نام‌های مستعار) او تقریباً در تمام فیلم‌هایش از نام‌های مستعار استفاده می‌کند: هانی بانی و پامپ‌کین (کدو تنبل) از فیلم «داستان عامه‌پسند»، آقای سفید، بلوند و نارنجی و غیره از فیلم «سگ‌های انباری»، تیم بیل در فیلم «بیل را بکش بخش ۱» (ترجمه فارسی این اسامی: مار مامبای سیاه، مار کاپرهد، مار آبی زهردار، شاه‌مار کوهی کالیفرنیا)، حرامزاده‌ها و دیگر کاراکترهای اصلی در فیلم «حرامزاده‌های لعنتی»
۳۲ – (حضور افتخاری کارگردان) تارانتینو اغلب یک نقش کوتاه در فیلم‌هایش ایفا می‌کند؛ به‌عنوان مثال آقای قهوه‌ای در فیلم «سگ‌های انباری»، جیمی دیمیک در فیلم «داستان عامه‌پسند»، Rapist در فیلم «گرایندهاوس» ۲۰۰۷ Grindhouse و وارن در فیلم «ضد مرگ» ۲۰۰۷ Death Proof
۳۳ – او در فیلم‌های خود به‌کرات از سلاح‌های سرد (mêlée weapon؛ منظور سلاح‌هایی است که در نبردهای تن‌به‌تن استفاده می‌شود) استفاده کرده است؛ به‌عنوان مثال “شمشیر سامورایی” (کاتانا) که بوچ در فیلم «داستان عامه‌پسند» و عروس در دو فیلم «بیل را بکش» از آن استفاده می‌کنند و همچنین میخ چسبیده به مته‌چکشی که توسط جرج کلونی در فیلم «از گرگ‌ومیش تا سحر» ۱۹۹۶ From Dusk Till Dawn استفاده می‌شود.
۳۴ – یکی از ویژگی‌های فیلم‌های او وجود خشونت زیاد است که بیشتر آن در پشت پرده پیشنهاد داده می‌شود.
۳۵ – اغلب دارای یک کاراکتر زن است که کت‌وشلوار زنانه سیاه و سفید پوشیده است؛ اوما تورمن در «داستان عامه‌پسند»، پم گریر در «جکی براون» و داریل هانا در «بیل را بکش بخش ۲»
۳۶ – اغلب صحنه‌پردازی فیلم‌های او در لس‌آنجلس، کالیفرنیا انجام می‌گیرد.
۳۷ – تارانتینو غالباً برندهای خیالی از اشیا خلق می‌کند که دلیل آن به بیزاری او از جای‌گذاری محصول برمی‌گردد. به‌عنوان مثال سیگارهای Red Apple و برگر Big Kahuna در فیلم «داستان عامه‌پسند» پایه‌گذاری شدند. او معمولاً در دیگر فیلم‌هایش به آن‌ها ارجاع می‌دهد.
۳۸ – او اغلب کاراکترها را با درگاه (چهارچوب در) قاب‌بندی می‌کند و آن‌ها را در حال باز و بسته کردن درها نشان می‌دهد.

۳۹ – در بیشتر مواقع از گیتار کلاسیک اسپانیایی برای موسیقی متن فیلم‌ها استفاده می‌کند.
۴۰ – تارانتینو به بازگرداندن بازیگران “فراموش‌شده” و/ یا بازیگران کالت، با دادن نقش‌های مهم به آن‌ها در فیلم‌هایش مشهور شده است:‌ جان تراولتا در «داستان عامه‌پسند»، دیوید کارادین در «بیل را بکش بخش ۲»، لارنس تیرنی در «سگ‌های انباری»، پم گریر و رابرت فورستر در «جکی براون»، سونی چیبا در «بیل را بکش بخش ۱» و … حتی نقش‌های کوتاه‌تر یا کامئو مثل سید هیگ در «جکی براون» و «بیل را بکش بخش ۲»، ادوارد بانکر در «سگ‌های انباری»، راد تیلور در «حرامزاده‌های لعنتی» و مایکل پارکس در «بیل را بکش بخش ۱» و «از گرگ‌ومیش تا سحر» و یکی از جدیدترین‌ها هم حضور جنیفر جیسن لی در فیلم «هشت نفرت‌انگیز» ۲۰۱۵ The Hateful Eight بوده است.
۴۱ – به طور گسترده کات‌های سریع از دست‌های کاراکتر در حال اجرای اکشن‌ها و در یک نمای خیلی نزدیک، تقلیدی است از تکنیکی که یادآور برایان دی پالما است.
۴۲ – تارانتینو اغلب در فیلم‌هایش ارجاعاتی به زادگاهش، ایالت تنسی به کار می‌برد: در «داستان عامه‌پسند»، بوچ محل قرار با رابطش را ناکسویل عنوان می‌کند؛ جایی که پدربزرگش آن ساعت مچی طلایی را گرفته بود. آواز “Tennessee Stud” ساخته جانی کش در «جکی براون» ظاهر می‌شود. صحنه‌پردازی «ضد مرگ» در لبنان، تنسی واقع شده است. ستوان آلدو رین در «حرامزاده‌های لعنتی» از مایناردویل، تنسی می‌آید.
۴۳ – اکثر فیلم‌های او دارای یک یا چند صحنه در رستوران هستند.
۴۴ – کاراکترهای او اغلب هنگام انجام فعالیت‌های خود، درباره فیلم‌ها یا سریال‌های مورد علاقه‌شان بحث می‌کنند.
۴۵ – انتقام یک تم رایج در فیلم‌های اوست.
۴۶ – تقریباً همیشه از موسیقی ازپیش‌ضبط‌شده برای فیلم‌های خود استفاده می‌کند.
۴۷ – او فتیشِ پا را با فیلم‌برداری نماهایی از پاهای برهنه تنها یک زن به نمایش می‌گذارد.
۴۸ – در فیلم‌های او اغلب یک نقشه وجود دارد که به طرز وحشتناکی غلط پیش می‌رود.
۴۹ – او اغلب با به نمایش گذاشتن یک صحنه فیلم خود را شروع می‌کند و بعد فهرست عوامل اصلی نشان داده می‌شود.
۵۰ – او همیشه یک المان هلندی در فیلم‌هایش دارد: “Little Green Bag” آهنگ آغازین فیلم «سگ‌های انباری»، توسط گروه موسیقی جرج بیکر سلکشن اجرا شده است، جان ویسر و بنجامینو بوونز، آن را نوشته‌اند، که همگی آن‌ها هلندی هستند. گفت‌وگوی آمستردام در فیلم «داستان عامه‌پسند»، وینسنت وگا نیز از یک تنباکو هلندی (درام) سیگار می‌کشد. ذکر نام روتخر هاور (یک بازیگر هلندی) در فیلم «جکی براون» و همچنین نام عروس که بئاتریکس است؛ نام ملکه سلطنتی هلند.
منبع: وب‌سایت IMDB

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته به بهانه زادروز کوئنتین تارانتینو – نگاهی به ویژگی‌های آثار و جزئیات زندگی او اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.