گاوین اوکانر که پیش از این هم مهارتش در به تصویر کشیدن داستان‌های ورزشی احساسی را با فیلم معجزه Miracle در سال ۲۰۰۴ نشان داده است، این بار راه بازگشت The Way Back را کارگردانی کرده است. بن افلک بازیگر نقش اصلی در این فیلم یکی از قوی‌ترین و قانع‌کننده‌ترین اجراهایش را به نمایش گذاشته است.
اوکانر و افلک پیش از این هم همکاری موفقیت‌آمیزی در فیلم سرگرم‌کنندهٔ حسابدار The Accountant داشتند. در راه بازگشت با داستان جدی‌تری از یک ستاره ورزشی سابق روبرو هستیم که جدا از همسرش زندگی می‌کند و به شکلی افراطی به نوشیدن الکل رو آورده است.
افلک در زندگی شخصی‌اش نیز با چنین مسائله‌ای روبرو بوده و حالا از این تجربه برای اجرای نقشش استفاده کرده که به طرز حیرت‌انگیزی موفق بوده است. جدا از اینکه سابقهٔ افلک به وضوح در چهره‌‌اش مشخص است، توانایی او از طریق بازیگری در بیان کردن تجربه درد عمیقی که از نوشیدن الکل داشته، او را ناآرام و خشمگین کرده است.

همچنین بخوانید:
نقد فیلم Robert the Bruce – حضور انگوس مکفادین پس از ۲۵ سال برای باری دیگر در نقش شاه رابرت یکم

این فیلم به نوعی ادای احترام به بن افلک که تنها ستارهٔ شاخص این فیلم است نیز محسوب می‌شود. راه بازگشت ستاره‌های زیادی را گرد هم نیاورده و در عوض به شکل یک اثر کلی روان عمل می‌کند.
برد اینگلزبی فیلم‌نامهٔ راه بازگشت را با وسواس خاصی نوشته و داستان جک کانینگهام (افلک) را روایت می‌کند. جک یک کارگر ساختمانی الکلی است. زمانی که او به همراه مادر و خواهرش سر میز شام عید شکرگزاری حاضر می‌شود، خواهرش بث (میکلا واتکینس) از نگرانی‌های آنجلا (جنینا گاوانکار) همسر جک و برخی دوستان و اعضای خانواده از تنهایی و الکلی بودن او صحبت می‌کند. شکی نیست که جک حال و روز خوبی ندارد، اما چیزی درباره افلک، روشی که خودش را وقف این نقش کرده و معنی که این شخصیت برای او دارد حس می‌شود که تماشاچی را برای دانستن بیشتر کنجکاو می‌کند.
ناگهان روز بعد از طرف دبیرستان سابق جک با او تماس گرفته می‌شود. به او می‌گویند که مربی کنونی بسکتبال مدرسه سکته قلبی کرده و آنها به دنبال یک جایگزین هستند و از جک درخواست می‌کنند مربیگری تیم مدرسه را در فصل پیش رو بر عهده بگیرد.
بیننده متوجه می‌شود که جک در زمان دبیرستان و پیش از رفتن به کالج، یک بازیکن بسکتبال عالی بوده است. او در ابتدا مخالفت می‌کند اما در نهایت با وجود احساس شرمی که از الکلی بودنش دارد، این وظیفه را قبول می‌کند.

بسکتبال دبیرستان یک المان کلیدی در طرح داستان راه بازگشت است و بازتاب اجتناب‌ناپذیری از هوزیرها Hoosiers و فیلم‌های دیگر دربارهٔ مربی‌های این‌چنینی است.
همان‌طور که از چنین داستانی انتظار می‌رود، دن اسپینوزا (ال مادریگال) دستیار مربی به جک می‌گوید که اعضای تیم در بهترین حالت یک مشت بازیکن معمولی هستند که یکدیگر را اذیت می‌کنند و هرگز درباره داشتن روحیه تیمی چیزی نشنیده‌اند.
در بین بازیکنان، با مارکس (ملوین گرگ) مغرور، برندون (برندون ویلسون) با استعداد اما فاقد اعتمادبه‌نفس و کِنی (ویل راپ) که بیشتر تمرکزش روی زندگی اجتماعی‌اش است، آشنا می‌شویم.
در ابتدا، اعضای تیم به راهنمایی‌های بی‌ثبات جک اهمیتی نمی‌دهند، اما سرانجام مربی برافروختهٔ داستان موفق به جلب توجه آنها می‌شود.
با ارائه این توضیحات مختصر از جنبه‌های آشنای ورزشی در راه بازگشت، با فیلم استانداردتری نسبت به آنچه که هست روبرو می‌شویم. اوکانر و تیمش از این تله‌ها آگاه هستند و داستانی را ارائه می‌دهند که انتظارش را نداشته باشیم.

انسجام کل این مجموعه بر عهده افلک است که به گفتهٔ اوکانر، درست پیش از شروع فیلم‌برداری، مصرف الکل را قطع کرده است: «در اولین روز فیلم‌برداری، او بسیار حساس و آسیب‌پذیر بود». همین موضوع تفاوت ویژه‌ای به راه بازگشت داده است.
این مقاله برگرفته از نوشته کنت تورن در سایت latimes.com است.

سایر منتقدان درباره این فیلم چه نظری دارند:

تاد گیلکریست | درپ

زحمات اوکانر پشت دوربین با زحمات افلک مقابل دوربین برابر است. هر دوی آنها در حال هدایت کردن پیچیدگی‌های جک هستند و تلاش می‌کنند که چرایی به وجود آمدن الگوهای رفتاری مخرب او را کشف و درک کنند.

جو مورگنسترن | وال استریت ژونال

راه بازگشت براساس شرایط خودش، به زیبایی ساخته شده است؛ دنباله‌ای از وقایع (که بسیاری از آنها تکان‌دهنده هستند) در امتداد مسیر رستگاری که با پیروزی بچه‌های دبیرستانی در یک تیم بسکتبال شکست‌خورده مواجه می‌شود.

جی. آلن جانسون | سان فرانسیسکو کرونیکل

درام موشکافانهٔ اوکانر بسیار اصیل است. بازی بسکتبال، بچه‌های دبیرستانی و رابطه جک با همسر دورافتاده‌اش بسیار واقعی به‌نظر می‌رسند.

آشر لوبرتو | پلی‌لیست

راه بازگشت فیلمی درباره پشیمانی‌های عمیق است که با آنها روبرو می‌شود. بدون تماشای فیلم، می‌توان حدس زد که پتانسیل‌های کلیشه‌ای زیادی در راه بازگشت وجود دارد. در عوض، این مسیر متأثرکننده برای رسیدن به رستگاری، چهره‌ای جنجالی از بازیگر و مردی است که وقتی از او انتظار نمی‌رود، می‌تواند همه چیز را به نفع خودش تغییر دهد.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته نقد و بررسی راه بازگشت The Way Back – بازی بی‌نظیر بن افلک در نقشی که به واقعیت نزدیک است اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.