واتسلاو مارهول کارگردان اهل کشور جمهوری چک، سه ساعت زمان به شرح تاریخ پراکنده از جنگ جهانی دوم را به وحشتی وهم‌آلود در تاخت و تازهای وحشیانه در اروپای شرقی در فیلم پرنده رنگین The Painted Bird اختصاص داده است. داستان فیلم با اقتباس از رمانی با همین نام به قلم یرژی کوشینسکی در سال ۱۹۶۵، که خاطرات پیچیدهٔ بازماندگان را گردآوری کرده بود، ساخته شده است. عنوان آن از صحنه‌ای که یک پرنده سار با رنگ سفید در گروهش به جای دشمن اشتباه گرفته می‌شود و دیگر پرندگان او را به قتل می‌رسانند، گرفته شده است. این صحنه در فیلم با جزئیات هولناکی به تصویر کشیده شده که در مقایسه با دیگر صحنه‌ها، بسیار لطیف‌تر است.
پیتر کوتلر نقش پسر یهودی سرگردان فیلم (که نام او را نمی‌دانیم) را بازی کرده است. بخشی از این پسر در داستانی که در جریان مخالف جنگ جهانی دوم پیش می‌رود و هر بخش آن نسبت به قبل وحشتناک‌تر می‌شود، «اودیسئوس» و بخشی «ایوب» است. مارهول فیلم پرنده رنگین The Painted Bird را طی چند سال ساخته و ما بزرگ شدن شخصیت اصلی را در طول فیلم می‌بینیم. همان‌طور که تماشاچی‌ها از تماشای این فیلم در خود جمع می‌شوند، شخصیت او رشد می‌کند.

همچنین بخوانید:
نقد و بررسی همیلتون HAMILTON – برداشتی تازه از زندگی الکساندر همیلتون

شروع اتفاقات بد و هولناک در فیلم با اودو کی‌یر بازیگر نقش آسیابان حسود شروع می‌شود که چشمان مردی را درمی‌آورد و خوراک گربه‌هایش می‌کند. دومین اتفاق (که یکی از خشن‌ترین صحنه‌هاست) زمانی رخ می‌دهد که مردم شهر به زن بدکارهٔ محلی (با بازی ییتکا چوانچارووا) به شکلی وحشیانه حمله می‌کنند که به خوبی با سومین اتفاق بد از حمله کازاک‌ها هم‌زمان شده و تمام ناامیدی‌های روستاییان از آینده را در چهره تماشاچی‌ها منعکس می‌کند. پس از پایان این اتفاق‌ها، هنوز به نیمه فیلم هم نرسیده‌ایم.
با قضاوتی منصفانه می‌توان گفت که پرنده رنگین The Painted Bird از نظر بصری بسیار زیبا است: سفری باشکوه در دنیای سیاه‌وسفید جنگل‌های پردرخت، نی‌زارها و دهکده‌های بکر روستایی. از نظر داستانی، با فیلمی بسیار خشن و وحشی روبرو هستیم که صحنه‌های بی‌امان از دندان‌ها و پنجه‌های خونین و سقوط هواپیما یا کامیون و یا چهره‌های ترسناک از بازیگران را به نمایش می‌گذارد. استلان اسکارشگورد نقش یک آلمانی قاطع را دارد، هاروی کایتل یک کشیش منحرف کاتولیک است و جولیان سندز نقش یک بچه‌‌باز محلی را بازی کرده که مشتاق است پسر داستان را نیز اغفال کند.

ساخته مارهول بی‌امان صحنه‌های خشن و سوزناکی را جلوی چشم تماشاچی می‌آورد. فیلم کاملا می‌داند که چه مسیری را در پیش گرفته و هیچ قدم اشتباهی برنمی‌دارد. پرنده رنگین The Painted Bird سعی در به تصویر کشیدن بحران اروپای شرقی را دارد که بیش از هر چیز تحت‌تأثیر جنگ بوده و مسائل روانی آن به شهرهای اطراف نیز کشیده شده است. پسربچه داستان آنقدر زجر می‌کشد که تبدیل شدن او به یک آزارگر اصلا جای تعجب ندارد.
پرنده رنگین The Painted Bird صحنه‌های بسیار ناخوشایندی دارد، اما کسانی که تا انتهای فیلم صبوری می‌کنند، به کورسوی امیدی دست پیدا می‌کنند. پس از سه ساعت تجربه کردن جهنم و تماشای مصیبت‌های بی‌پایان، یک ذره راحتی می‌توانند مثل یک جشن بزرگ باشد.
این مقاله برگرفته از نوشته زان بروکس در سایت theguardian.com است.

سایر منتقدان درباره این فیلم چه نظری داشتند؟

نورمن گیدنی | Film Threat

تقریبا هیچ لحظه دلپذیر و آرامش‌بخشی در فیلم وجود ندارد. تماشای این فیلم کار بسیار دشواری است، اما پرنده رنگین The Painted Bird فیلمی است که تماشاچی را درگیر خود می‌کند.

دبورا یونگ | The Hollywood Reporter

درست مثل کتاب، اثر شوکه‌کننده از اتفاقات بد با جزئیات زیاد، وحشیگری و سؤاستفاده جنسی، ضرب و شتم، کشتار و بریدن اعضای بدن بی‌وقفه حدود سه ساعت در فیلم وجود دارد. با این حال، رژه شیطانی به جای بی‌حس کردن تماشاچی، مدام در حال اوج گرفتن است و راه فراری باقی نمی‌گذارد.

گای لاج | Variety

استقامت بی‌وقفهٔ فیلم به اندازه آرامش بکر آن گیراست، هرچند باید گفت که نیروی وحشی جاری در آن نقطه نگاه تازه‌ای از جزئیات دراماتیک و وحشتناک آن ارائه نمی‌دهد.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته نقد و معرفی پرنده رنگین The Painted Bird – تجربه یک سفر جهنمی خشن و سوزناک اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.