۱۵ سال از بازی عالی کریستین بیل در نقش پاتریک بیت‌من ، شخصیت قاتل فیلم روانی آمریکایی American Psycho می‌گذرد.
با این‌حال با گذشت یک دهه و نیم از این فیلم موفق، هنوز نکات جالبی در مورد این فیلم ترسناک وجود دارد که از آن بی‌خبرید.
۱- در یکی از قرارهای ملاقات بیل با فیلم‌نامه‌نویس روانی آمریکایی American Psycho، برت ایستون الیس، او همچنان در کاراکتر شخصیت خود مانده بود و این قضیه این نویسنده را به حدی ترسانده بود که از بیل خواسته بود دست از بازی کردن بردارد.
او در این‌بار در مصاحبه‌ای گفت: “سال ۱۹۹۸ بود، بیل بازیگر فوق‌العاده‌ای است و تجربه عجیبی بود که با شخصیت شروری که خودم خلق کرده بودم، شام می‌خوردم.”
۲- بیل به حدی به شخصیت خود متعهد بود که حتی در زمان‌های استراحت نیز با لهجه آمریکایی صحبت می‌کرد. وقتی او در مهمانی پایان ساخت فیلم با لهجه بریتانیایی خود صحبت می‌کرد بسیاری از دست‌اندرکاران فیلم فکر می‌کردند که لهجه اصلی او آمریکایی است و او در حال تمرین لهجه بریتانیایی برای بازی در فیلم دیگری است.

همچنین بخوانید:
نکاتی جالب در مورد فیلم رقصنده در تاریکی Dancer in the Dark

۳- کارگردان فیلم روانی آمریکایی American Psycho ماری هرون در مورد شخصیت قاتل بی‌رحم داستانش گفت: “با بیل در مورد این‌که این شخصیت چطور باید باشد صحبت می‌کردیم. در مورد طرز نگاه او به دنیا و آدم‌ها. با مشاهده آدم‌های مختلف به دنبال ویژگی‌های مناسب برای این شخصیت می‌گشتیم. تا این‌که بیل با من تماس گرفت و گفت از حالت ظاهرا دوستانه اما سطحی تام کروز در برنامه شوی شبانه دیوید لترمن الهام گرفته است. و در نهایت او منبع الهام این شخصیت برای بیل بود.”
۴- در هنگام فیلم‌برداری از ویلم دفو (که نقش کارآگاه دونالد کیمبال را بازی می‌کرد) خواسته شده بود که هر صحنه را سه بار و به سه صورت مختلف بازی کند. 1. به عنوان کیمبالی که می‌داند بیت‌من پل الن (با بازی جرد لتو) را کشته است. 2. کیمبالی که نمی‌داند او قاتل الن است و 3. کارآگاهی که مطمئن نیست بیت‌من قاتل الن است.
این کارگردان در نهایت هر سه برداشت را با هم ترکیب و ادیت کرد تا مخاطب در مورد موضع این کارآگاه در مورد بیت‌من مطمئن نباشد.

۵- با این‌که ترانه Hip to Be Square از گروه Huey Lewis and the News یکی از ترانه‌های فیلم است، اما نام آن در لیست ترانه‌های اورجینال فیلم وجود ندارد.
چرا که این گروه نمی‌خواست طرفداران خود را به خرید یک آلبوم، تنها برای این‌که یک ترانه از آن‌ها در آن وجود دارد، تشویق کند.
۶- صدای «ووش» که به دفعات در فیلم شنیده می‌شود، در واقع صدای خارج شدن یک شمشیر از غلاف آن است که با دور کند پخش می‌شود.
۷- کریستین بیل برای این‌که شخصیت بیت‌من را بهتر بشناسد، در واقعیت همان حرکت‌های ورزشی سختی که بیت‌من روزانه انجام می‌داد را تمرین می‌کرد.
۸- پیدا کردن طراح لباس برای این فیلم کار سختی بود. چرا که بسیاری از طراحان مایل نبودند که لباس‌های این شخصیت قاتل را طراحی کنند. برند چروتی به آن‌ها این اجازه را داد که در صحنه‌هایی که بیت‌من مرتکب قتل نمی‌شود، لباس‌های این برند را بپوشد. شرکت رولکس به تمام شخصیت‌های فیلم به جز بیت‌من اجازه داشتن ساعت‌هایشان را داده بود و برند کام د گرسون به آن‌ها اجازه استفاده از یکی از کیف‌های خود در صحنه‌ای که با آن جسدی را جابه‌جا می‌کنند را نداد.

این مطلب از نوشته کارلی سیتزر در سایت InTouchWeekly گرفته شده است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته ۸ نکته جالب در مورد فیلم روانی آمریکایی American Psycho اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.