از آنجایی که ما پیش‌تر دهه ۱۹۳۰ را پوشش داده‌ایم، اکنون وقت آن است که به نمادین‌ترین فیلم‌های دهه ۱۹۴۰ نگاهی بیندازیم. در این مطلب ما پنج فیلم کلاسیک را که برای همیشه در ذهن‌ها باقی مانده‌اند، گرد آورده‌ایم؛ برخی از آن‌ها بهترین و تاثیرگذارترین فیلم‌هایی هستند که تا به امروز تماشا کرده‌ایم. این موفقیت می‌تواند به دلیل تکنیک‌های پیش‌گامانه‌شان باشد، سوژه‌ای که فیلم آن را لمس می‌کند و یا می‌تواند به‌خاطر فریبندگی‌شان باشد.

همچنین بخوانید:
۵ فیلم نمادین برتر دهه ۱۹۳۰

شماره ۱ – کازابلانکا ۱۹۴۲ Casablanca
کارگردان: مایکل کورتیز

صحنه‌پردازی کازابلانکا متعلق به مراحل اولیه جنگ جهانی دوم است. این فیلم به‌زیبایی داستان ریک بلین (با بازی هامفری بوگارت) را روایت می‌کند؛ کسی که صاحب یک کلوپ شبانه در کازابلانکا است. ریک از کلوپ شبانه خود به‌عنوان مامنی برای پناهندگان استفاده می‌کند؛ کسانی که در جست‌وجوی دستیابی به نامه‌های غیرقانونی‌ای هستند که امکان فرار آن‌ها به ایالات متحده آمریکا را فراهم می‌آورد. همه چیز خوب پیش می‌رود تا این‌که معشوقه سابقش و همسر وی از راه می‌رسند و او آن‌ها را ملاقات می‌کند که برایش پیچیدگی‌ها و دلشکستگی‌هایی به همراه دارد.
کازابلانکا فیلم بسیار موفقی است و این را جوایزی که به دست آورده نیز اثبات می‌کند. فیلم برنده سه جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین نویسندگی فیلم‌نامه شد.
فروش داخلی کازابلانکا در حدود ۲.۸ میلیون دلار بود.

شماره ۲ – دیکتاتور بزرگ ۱۹۴۰ The Great Dictator
کارگردان: چارلی چاپلین

چارلی چاپلین در یک داستان پارودی از هولوکاست، دو نقش آدنوید هینکل (آدولف هیتلر) و یک آرایشگر یهودی را ایفا می‌کند؛ کسی که می‌کوشد از اذیت و آزار ناشی از هینکل و رژیم منفورش اجتناب کند. این فیلم همچنین برای سخنرانی پایانی‌اش بی‌اندازه مشهور گشته است. یک تغییر عقاید برای هینکل.
دیکتاتور بزرگ در مراسم اسکار ۱۹۴۰، در پنج بخش از جمله بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش اول مرد نامزد دریافت جایزه شد.
۵ میلیون دلار درآمد گیشه این فیلم بود.

شماره ۳ – پینوکیو ۱۹۴۰ Pinocchio
کارگردان: نورم فرگوسن

بسیار جادویی و ساده است: عروسکی که به او زندگی داده می‌شود و او باید خود را به اندازه کافی شایسته نشان دهد تا به یک پسر واقعی تبدیل شود!
پینوکیو در مراسم اسکار ۱۹۴۱، دو جایزه را از آن خود کرد؛ یکی برای بهترین ترانه (When You Wish Upon a Star) و دیگری برای بهترین موسیقی فیلم.
این فیلم در روز نهم فوریه ۱۹۴۰ اکران شد و فروش ناخالص داخلی آن کمی کمتر از ۸۵ میلیون دلار بود.

شماره ۴ – همشهری کین ۱۹۴۱ Citizen Kane
کارگردان: اورسن ولز

پس از درگذشت چارلز فاستر کین، غول ثروتمند روزنامه‌دار، گروهی از خبرنگاران سعی در رمزگشایی از آخرین كلمه وی دارند: “غنچه رز” این فیلم همچنین زندگی کین را برای عموم به تصویر می‌کشد. به بینندگان افزایش شهرت او را نشان می‌دهد و این‌که او در نهایت چگونه از قله جهان سقوط کرد؛ در خلال مدتی که معنی “غنچه رز” را بررسی می‌کنند.
این فیلم در مجموع ۱۴ بار نامزد دریافت جایزه شد و ده‌تای آن‌ها را به دست آورد که در بین آن‌ها جایزه بهترین فیلم‌نامه اورجینال نیز قرار گرفته است.
مجموع فروش ناخالص داخلی این فیلم بیش از ۱.۵ میلیون دلار بود.

شماره ۵ – بامبی ۱۹۴۲ Bambi
کارگردان: جیمز آلگار

داستان درباره یک بچه‌آهو است که در بدو تولدش، “شاهزاده جنگل” خوانده می‌شود. او بزرگ می‌شود، دوستان جدیدی پیدا می‌کند و مهارت‌های لازم برای زنده ماندن در جنگل را می‌آموزد. سپس او عشق را می‌یابد. تا روزی که شکارچیان به آن‌جا می‌رسند و بامبی باید مثل پدرش قوی و شجاع باشد و سایرین را به منطقه امن هدایت کند.
این فیلم انیمیشنی دوست‌داشتنی در سراسر جهان مجموعاً یازده‌بار نامزد دریافت جایزه شد و پنج‌تا از آن‌ها را به خود اختصاص داد. در بین بخش‌های نامزدشده، جایزه بهترین ضبط صدا، بهترین ترانه (برای Love is a song) و بهترین موسیقی از یک فیلم کمدی یا دراماتیک نیز قرار داشت.
فروش ناخالص جهانی این فیلم مقدار باورنکردنی ۲۷۰ میلیون دلار بود که امروزه ارزش آن معادل با، ۴ میلیارد دلار ارزیابی می‌شود.

منبع: essentialhome.eu

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته ۵ فیلم نمادین برتر دهه ۱۹۴۰ اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.