بیایید این حقیقت را بپذیریم که دهه 1960 در کل، دهه بسیار خوبی بود. می‌پرسید چرا؟ خوب، بگذارید به شما بگویم: بیتلز (پرفروش‌ترین فعالیت در حوزه موسیقی در همه زمان‌ها) برای اولین‌بار در دهه ۶۰ میلادی شروع به کار کرد (۱۹۶۹)، ایندیرا گاندی نخست‌وزیر هند شد (۱۹۶۶) و این‌که این ده سال، دهه‌ای برای فیلم‌های کلاسیک محسوب می‌شود. بنابراین در این مطلب از ۵ فیلم نمادین برتر دهه 1960 نوشته‌ایم.

همچنین بخوانید:
۵ فیلم نمادین برتر دهه 1950

شماره ۱ – روانی 1960 Psycho
کارگردان: آلفرد هیچکاک

این فیلم کلاسیک آمریکایی ساخته سال 1960 روایت‌گر داستان مارین کین، یک کارمند اداری از فنیکس است که به‌لحاظ مالی از زندگی خود ناامید شده است. روزی به او اعتماد می‌شود و او باید ۴۰۰۰۰ دلار از رئیسش را به سپرده بگذارد اما مارین تصمیم می‌گیرد به‌همراه دوست‌پسرش با این پول فرار کند. پس از یک رانندگی طولانی و گرفتار شدن در طوفان، آن‌ها تصمیم می‌گیرند کنار بزنند و در هتل بیتس اقامت کنند. این هتل توسط یک مرد جوان بسیار آرام اداره می‌شود که به نظر می‌رسد توسط مادرش تحت سلطه قرار گرفته است.
روانی در مراسم اسکار ۱۹۶۱ نامزد دریافت چهار جایزه از جمله بهترین بازیگر نقش مکمل زن و بهترین کارگردانی شد. گرچه این فیلم هیچ جایزه اسکاری را به دست نیاورد اما از بین ۱۴ مورد نامزدی‌اش در جوایز گوناگون، موفق شد پنج‌تا از آن‌ها را برنده شود.
درآمد ناخالص مادام‌العمر داخلی این فیلم ۳۲ میلیون دلار است.

شماره ۲ – اشک‌ها و لبخندها ۱۹۶۵ The Sound of Music
کارگردان: رابرت وایز

داستان این فیلم درباره زنی (با بازی جولی اندروز) است که صومعه‌ای که در آن زندگی می‌کرد را ترک می‌کند و پس از آن، معلم سرخانه یک بیوه‌مرد افسر نیروی دریایی (با بازی کریستوفر پلامر) می‌شود. ماریا به‌دلیل ناموفق واقع شدن تلاش‌هایش در جهت تبدیل شدن به یک راهبه، به‌گونه‌ای تحت تاثیر قرار می‌گیرد که صومعه را ترک کند. اما کاپیتان نیز به او هشدار می‌دهد که خانه‌اش توسط هفت کودک بازیگوش اشغال شده است.
اشک‌ها و لبخندها در مراسم اسکار سال ۱۹۶۶ مجموعاً ده نامزدی را به دست آورد و به‌طرزی باورنکردنی پنج‌تا از آن‌ها را برنده شد. برنده‌ها شامل بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین موسیقی، بهترین تدوین فیلم و بهترین صدا می‌شود. این فیلم همچنین از بین ۲۰ جایزه دیگری که نامزد شده بود، نیز ۱۲ مورد را از آن خود کرد!
مجموع فروش داخلی؟ مبلغ سرسام‌آور ۱۶۰ میلیون دلار.

شماره ۳ – لورنس عربستان ۱۹۶۲ Lawrence of Arabia
کارگردان: دیوید لین

داستان این فیلم درباره یک افسر انگلیسی به‌نام تی. ای. لورنس (با بازی پیتر اوتول افسانه‌ای) است که موفق شد همه قبایل عرب را با یکدیگر متحد کند و آن‌ها را در جنگ مقابل ترک‌ها، در طول جنگ جهانی اول هدایت نماید.
لورنس عربستان برنده ۷ (بله، ۷) جایزه اسکار شد و مجموعاً در ۱۰ بخش نامزد دریافت این جایزه گردید. پیروزی‌ها شامل مواردی همچون بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین تدوین فیلم می‌شود. این فیلم همچنین از بین ۳۴ جایزه دیگری که نامزد شده بود، نیز موفق شد ۲۳ جایزه را به تصاحب خود درآورد!
درآمد حاصل از کل گیشه این فیلم نیز کمی کمتر از ۴۵ میلیون دلار است.

شماره ۴ – گلدفینگر ۱۹۶۴ Goldfinger
کارگردان: گای همیلتون

برگردید به آن زمانی که شان کانری مشهورترین جاسوس جهان را نقش‌آفرینی کرد. (باند، جیمز باند- متاسفم، مجبور شدم …) او با کارگردان افسانه‌ای، گای همیلتون، فیلمی ساخت که روایت‌گر داستان چگونگی تحقیق پیرامون قاچاق فردی بانفوذ بود و به یک طرح داستانی درباره آلودگی احتمالی ذخیره طلای فورت ناکس و تخریب اقتصاد جهانی تبدیل می‌شود.
گلدفینگر نامزد و برنده جایزه اسکار بهترین افکت‌ها و جلوه‌های صوتی شد. در مورد جوایز دیگر نیز این فیلم ۵ جایزه برنده شد و برای ۶ مورد هم نامزد گردید.
درآمد کل مادام‌العمر این فیلم بیش از ۵۰ میلیون دلار است.

شماره ۵ – فارغ‌التحصیل ۱۹۶۷ The Graduate
کارگردان: مایک نیکولز

یک داستان عاشقانه کلاسیک از این‌که چگونه یک فرد بین عشق‌هایش تکه‌تکه می‌شود … به‌جز این دانشجوی کالج که بین یک معشوقه قدیمی و دخترش گیر کرده است.
فارغ‌التحصیل در کل توانست هفت نامزدی اسکار را به دست آورد و یکی از آن‌ها، یعنی جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کند. این فیلم همچنین نامزد ۱۶ جایزه دیگر شد و موفق گردید ۲۱ مورد را به خود اختصاص دهد.
درآمد مادام‌العمر گیشه این فیلم نیز فراتر از ۱۰۰ میلیون دلار است.

منبع: essentialhome.eu

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته ۵ فیلم نمادین برتر دهه 1960 اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.