شناخت روان‌شناسی رنگ به نویسنده این امکان را می‌دهد که با انتظارات و احساسات ما بازی کند: رنگ‌های پاستلی اشاره به سبکی و رمانتیک بودن دارند، یا ترکیب‌های متضاد برای ایجاد درام یا تنش در صحنه به کار می‌روند. این الگوها به عکاس کمک می‌کنند تا لحظه‌ای را ثبت کرده و آن را از نظر احساسی آشکار سازد.

این راهنما به توضیح روان‌شناسی رنگ در عکاسی و چگونگی استفاده از آن برای خلق تصاویری عالی می‌پردازد.

روان‌شناسی رنگ‌ها به بررسی نحوه تأثیر رنگ‌ها بر آگاهی، احساسات و رفتار انسان‌ها می‌پردازد. این شاخه از علم نگاه می‌کند که چه احساساتی توسط سایه‌های مختلف رنگ ایجاد می‌شود و چگونه این احساسات بر روحیه ما تأثیر می‌گذارند و حتی می‌توانند بر انتخاب‌های ما تأثیر بگذارند.

ایده تأثیر روان‌شناختی رنگ‌ها ریشه‌های عمیقی دارد. رنگ‌ها از دوران مصر و چین باستان در درمان‌ها و مراسم‌های مذهبی استفاده می‌شدند، زیرا مردم باور داشتند که هر رنگ انرژی خاصی دارد. در اوایل قرن بیستم، روان‌شناسان و پژوهشگرانی مانند مکس لوشر و فابر بیرن به‌طور سیستماتیک علم رنگ و ارتباط آن با روان انسان را مطالعه کردند.

درک ما از یک تصویر به خوانش رنگ‌های برجسته‌ای بستگی دارد که برای تأکید بر عناصر اصلی عکس استفاده می‌شود. رنگ مناسب تأثیر بصری و کنتراست به تصویر می‌بخشد و همچنین واکنش روانی ایجاد می‌کند که باعث ارتباط بیشتر با عکس می‌شود.

تفاوت در ادراک رنگ: زیست‌شناسی یا فرهنگ؟

در جوامع ابتدایی، رنگ‌ها به چیزهای اساسی مثل خون، شیر، دانه‌ها و زمین مرتبط بودند و با عناصر مختلف مثل آتش، خورشید و زمین پیوند داشتند — رنگ‌های سفید، قرمز (زرد) و سیاه. در دوران مسیحیت، رنگ‌ها معانی خاصی داشتند:

• سفید (پاکی، شروع)
• زرد (نور، قدرت، بعداً خیانت و دروغ)
• قرمز (خون، عشق، قدرت)
• آبی (حکمت الهی، امید، مریم مقدس)
• سبز (باغ بهشت، لطف)
• سیاه (مرگ، تواضع)

چشم انسان قادر است میلیون‌ها رنگ را تشخیص دهد. با این حال، همه افراد نمی‌توانند برخی رنگ‌ها را تمایز دهند. برخی از افراد به کوررنگی مبتلا هستند، که عدم توانایی در دیدن رنگ‌ها است و ناشی از ناتوانی یا از دست رفتن سلول‌های مخروطی در شبکیه چشم است. حتی در میان افرادی که دید رنگی نرمال دارند، تراکم و الگوی سلول‌های مخروطی متفاوت است، بنابراین افراد ممکن است رنگ‌ها را به‌طور متفاوتی ببینند. این تفاوت یکی از دلایلی است که ممکن است شما و یک شخص دیگر در تشخیص سایه یک رنگ اختلاف نظر داشته باشید.

طبقه‌بندی رنگ‌ها همچنین بستگی به فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف دارد. در زبان انگلیسی و بسیاری از زبان‌های دیگر، واژگان بسیاری برای رنگ‌ها وجود دارد. مردم قبایل هیمبا در نامیبیا کلماتی برای آبی و سبز ندارند، اما این رنگ‌ها را به‌عنوان سایه‌هایی از یک رنگ می‌بینند.

در زبان پیراه، که سخنگویان آن در آمازون زندگی می‌کنند، واژه‌های خاصی برای رنگ‌ها وجود ندارد. به‌جای استفاده از یک واژه برای سبز، آن‌ها از عبارات مختلفی مانند «مثل برگ» یا «تازه» استفاده می‌کنند که رنگ‌ها را به زمینه طبیعت پیوند می‌دهند نه به یک ایده انتزاعی.

در ژاپن، واژه «آوی» که به‌طور تاریخی به معنای آبی و سبز بود، هنوز هم به‌عنوان ترکیبی از این دو رنگ در برخی از رنگ‌های ترافیکی آبی دیده می‌شود.

ادراک رنگ یک ترکیب از زیست‌شناسی، زبان و درک فرهنگی مشترک است که نحوه تفسیر و ارتباط ما با رنگ‌ها و درک آن‌ها توسط فرهنگ‌های مختلف را شکل می‌دهد.

چگونه رنگ بر حالت و احساسات عکاسی تأثیر می‌گذارد؟

رنگ نقش مهمی در ایجاد حالت و تون احساسی یک تصویر ایفا می‌کند و بر این که چگونه بیننده با آن ارتباط برقرار می‌کند، تأثیر می‌گذارد. تحقیقات نشان داده‌اند که رنگ‌های گرم مانند قرمز، نارنجی و زرد، احساس گرما، هیجان، عشق و انرژی را القا می‌کنند. در مقابل، رنگ‌های سرد مانند آبی و سبز حس آرامش، اعتماد و سکون را ایجاد می‌کنند.

استیو مک‌کوری و آنی لیبوویتس استاد استفاده از رنگ‌ها در عکاسی هستند. مک‌کوری، که برای تصویر معروف «دختر افغان» شناخته شده، از رنگ‌هایی مانند قرمز و سبز برای انتقال داستان‌های انسانی و عمق احساسات استفاده می‌کند. به‌طور مشابه، لیبوویتس در تصاویر پرتره‌های مشهور از رنگ‌های برجسته برای ایجاد اثرات بصری تأثیرگذار استفاده می‌کند.

چرا رنگ در عکاسی مهم است؟

در عکاسی، رنگ ابزاری قدرتمند برای ایجاد احساسات و بیان یک داستان عمیق‌تر است. استفاده‌های دیگر از رنگ، ابزارهای بصری هستند که کمک می‌کنند توجه بیننده را به نقاط خاصی جلب کنند.

رنگ‌های گرم

عکاسی در صبح زود یا غروب، رنگ‌های گرمی به عکس می‌دهد که حس راحتی و انرژی ایجاد می‌کند. گرما کمک می‌کند تا توجه بیننده به درون تصویر جلب شود و نزدیکی عاطفی به صحنه منتقل کند.

• قرمز: این رنگ معمولاً نماد عشق است. در سوریه قرمز نشانه آمادگی و شتاب است و در چین نمایانگر شانس و رفاه می‌باشد.
• زرد: این رنگ پرانرژی‌ترین رنگ در پالت است و نماد خوشحالی و نور است. معمولاً به‌عنوان رنگی در ترکیب‌های برجسته استفاده می‌شود.
• نارنجی: این رنگ به پاییز مرتبط است و نسبت به قرمز کمتر تحریک‌آمیز و بیشتر دوستانه است. روان‌شناسان برای درمان افسردگی از این رنگ استفاده می‌کنند.

رنگ‌های سرد

رنگ‌های سرد در عکاسی می‌توانند حس آرامش یا عمق به تصویر بدهند. در عکاسی معماری، رنگ‌های سرد به وضوح مقیاس کمک می‌کنند و گاهی به وضوح و پیچیدگی صحنه تأکید می‌کنند.

• آبی: این رنگ با آسمان و آب مرتبط است و ویژگی‌هایی مانند آرامش، مسئولیت و اعتماد را القا می‌کند.
• سبز: رنگ طبیعت است که با زندگی، رشد و هماهنگی پیوند دارد. به دلیل خواص آرام‌بخش و ریلکس‌کننده‌اش، سبز معمولاً برای ایجاد فضای پذیرش در پارک‌ها و باغ‌ها استفاده می‌شود.
• بنفش: این رنگ نماد جادو و لوکسی است و می‌تواند حس رمز و رازداری ایجاد کند.

رنگ‌های خنثی

رنگ‌های خنثی در عکاسی رنگ‌هایی هستند که احساسات قوی ایجاد نمی‌کنند، مانند سفید، خاکی، سیاه و قهوه‌ای. این رنگ‌ها معمولاً برای ایجاد تعادل یا هماهنگی با دیگر رنگ‌ها استفاده می‌شوند.

• سفید: رنگ پاکی و صلح است. ظاهر تمیز و مینیمالیستی آن باعث روشن شدن موضوع می‌شود.
• خاکی: رنگی از تعادل، آرامش و توازن است. خاکی به‌عنوان پس‌زمینه‌ای بی‌صدا عمل می‌کند که اجازه می‌دهد سایر ویژگی‌های تصویر برجسته شوند.

نکات کاربردی برای استفاده از رنگ‌ها در عکاسی

• استفاده از رنگ‌های برجسته: رنگ‌های روشن مانند قرمز، نارنجی یا زرد می‌توانند بر جذابیت بصری تصویر بیفزایند و فوری توجه بیننده را جلب کنند.
• بازی با رنگ‌های پاستلی: رنگ‌های نرم و ملایم برای ایجاد تصاویری آرام و ملایم ایده‌آل هستند. این رنگ‌ها معمولاً در عکاسی پرتره یا عکاسی‌های فضای باز برای ایجاد حس نوستالژیک و لطیف استفاده می‌شوند.

منبع متن با تغییرات: جوان آنلاین

منبع تصاویر: skylum