چرا در انتخاب گوشی هوشمند نباید به بنچمارک توجه کرد
هواوی اخیراً متهم شده بود که با تقلب در بنچمارک های گوشی های خود موجب می شود امتیاز آنها بالاتر رود. در نهایت البته کمپانی چینی موضوع را تأیید کرد. این اتفاق سوالی که از مدت ها پیش مطرح بود را دوباره زنده کرد: آیا بنچمارک ها واقعاً بی فایده هستند؟
بنچمارک ها ابزارهای نرم افزاری هستند که برای سنجش عملکرد دستگاه های مختلف به کار می روند. به عنوان نمونه می توانند میزان کاریی پردازنده ها، حافظه های داخلی، رم و پردازشگر گرافیکی را به طور جداگانه یا در عملکرد کلی دستگاه بسنجند. بسیاری از کاربران برای خرید کامپیوتر یا گوشی های هوشمند بنچمارک ها را از ملاک های مهم در نظر می گیرند.
در سال های اخیر بنچمارک های موبایل ها در راستای دستیابی به بلوغ حرکت کرده اند؛ بلوغی که اکنون مشابه آن در بنچمارک های کامپیوترهای شخصی دیده می شود. با این حال همچنان به میدان نبردی برای قدرت نمایی شرکت های سازنده بدل شده اند، در حالی که شاید می توانستند به طور دقیق تری به کاربران در انتخاب گوشی های هوشمندشان کمک کنند.
چرا هواوی تقلب کرد؟
اتفاقی که برای هواوی افتاد این بود که در ورزهای گذشته وبسایت آناندتک خبر داد برخی از گوشی های هواوی که به چیپست کایرین 970 مجهز بودند قدرت عجیبی را از خود به نمایش گذاشتند. به نظر می رسید اگر همین گوشی ها در برنامه دیگری به غیر از بنچمارک ها به کار گرفته می شدند، کارایی پایین تری را ارائه می دادند.
تفاوت بنچمارک واقعی (نارنجی) و اورکلاک موبایل های هواوی (مشکی)
در ادامه یکی از توسعه دهندگان بنچمارک گرافیکی 3DMark دریافت که گوشی های هواوی از یک حالت با کارایی بالا در اپ بنچمارک بهره می برند تا امتیازهای بالاتری برای آنها ثبت شود. هواوی این موضوع را انکار نکرد و مدعی شد که شرکت های دیگر هم در این زمینه تقلب می کنند و در تلاشند تا با این کار هواوی را از میدان به در کنند.
به عبارتی این شرکت چینی اشاره می کند که این بازی نا جوانمردانه است ولی انتخاب دیگری برای آنها باقی نمی ماند. البته این اولین باری نیست که ماجرای تقلب ها رسوا می شود. از سال 2013 هم چنین موضوعاتی مطرح بوده است.
چرا همچنان از بنچمارک ها استفاده می شود؟
دلیل این موضوع به طور ساده به شناخته شدن آنها به عنان ابزارهایی برای سنجش کارایی محصولات باز می گردد، همان طور که از واحد سانتی متر برای سنجش قد یا از کیلومتر برای سنجش فاصله استفاده می کنید. اما هدف دیگری هم دارند: مقایسه.
بنچمارک ها در نهایت ابزارهایی برای مقایسه هستند. از نظر تئوری آنها بر اساس یک نقطه کارایی پایه طراحی شده اند که می توانند به عنوان مبنایی برای مقایسه در نظر گرفته شوند. در واقع بنچمارک ها می توانند به عنوان عواملی جایگزین برای عبارات معمول از جمله «سریع»، «روان» و … در نظر گرفته شوند.
بدون در نظر گرفتن نقطه ای به عنوان مبنای استانداردها مقایسه کارایی دستگاه ها تقریباً غیر ممکن است. اما مشکل از آنجایی شروع می شود که در واقع این استانداردها چندان هم استاندارد نیستند.
استانداردهای غیر استاندارد
در زمینه بنچمارک ها برنامه های محدودی وجود دارند. با این حال همین موارد استانداردهای خاص خود را دارند و قوانین ویژه خود را در نظر می گیرند. اما اختلافات فراتر از این است. یکی از مشکلات از آنجایی ناشی می شود که شرکت های سازنده ابزارهای بنچمارک در زمینه اینکه چه چیزی را باید اندازه بگیرند توافق ندارند.
برخی از آنها معتقدند که باید حداکثر کارایی قابل دستیابی دستگاه در حالت تئوری یا قطعه ای از آن را اندازه گیری کرد. تعدادی از آنها تلاش می کنند شرایط سختی که ممکن است دستگاه در دنیای واقعی با آن مواجه شود را در نظر بگیرند.
نبود استانداردها همان موضوعی است که هواوی هم در موردش گله می کند و البته به جای حل مشکل تلاش کرده بود بخشی از آن باشد.
گوشی هوشمند به عنوان جعبه سیاه
بنچمارک های گوشی های هوشمند در واقع از اکوسیستم بنچمارک های کامپیوترهای شخصی ایده گرفته شده اند. اما مشکل در مورد گوشی ها در 2 مورد خلاصه می شود: عدم بلوغ و مشکل جعبه سیاه.
در واقع بازار گوشی های هوشمند بسیار جوان تر از بازار کامپیوترها است و در این مدت بنچمارک ها هنوز زمان کافی برای رسیدن به بلوغ کافی را در اختیار نداشته اند. اما مورد دوم مشکل بزرگ تری است. گوشی های هوشمند بر خلاف کامپیوترها مشابه با جعبه های سیاه هستند.
درست است که می دانید داخل گوشی شما چه قطعاتی قرار گرفته ولی نمی توانید به طور دقیق دریابید که همه این اجزا در کنار هم چگونه کار می کنند، مگر اینکه سازنده دستگاه یا قطعات آن باشید. این مسئله به ویژه درباره چیپست ها صدق می کند. این قطعه علاوه بر هسته های پردازشی شامل پرازشگرهای گرافیکی و بخش های دیگری هم می شود.
به عبارتی بر خلاف بنچمارک های کامپیوترها که می توانند بر کارایی هر قطعه از جمله پردازنده و کارت گرافیک به طور جداگانه متمرکز شوند، بنچمارک های گوشی های هوشمند بر اساس کارایی کلی قطعات عمل می کنند.
دلیل این است که در گوشی های هوشمند هر قطعه از جمله رم، حافظه ذخیره سازی و پردازشگر گرافیکی می توانند تأثیر قابل توجهی بر کارایی سایر قطعات داشته باشند. باید گفت که گوشی های هوشمند با وجود اینکه دستگاه های کوچکی هستند ولی طراحی بسیار پیچیده تری هم دارند.
جمع بندی
آیا در نهایت می توان گفت بنچمارک ها بی فایده هستند؟ در واقع می توان گفت که این معیارهای سنجش کارایی نیاز دارند استاندارد تر شوند. البته به نظر نمی رسد به این زودی ها شاهد تحقق این موضوع باشیم.
از سوی دیگر به عنوان کاربران باید توجه داشته باشید که تناقض هایی در نتایج این ابزارها به چشم می خورد و به دلیل عدم وجود استانداردهای مشخص نمی توان روی اندازه گیری های آنها حساب کرد. علاوه بر این نباید بنچمارک ها را به عنوان معیاری برای خرید گوشی های هوشمند در نظر گرفت چرا که شاید حتی نتوان متوجه شد که کدام سازنده ها در اعلام نتایج این ابزارها تقلب کرده اند.
The post چرا در انتخاب گوشی هوشمند نباید به بنچمارک توجه کرد appeared first on دیجیاتو.